ورزش و برنامه ریزی شهری

ورزش و فعالیت فیزیکی و تفریحی از نیازهای ضروری انسانهایی است که اکثر وظایف خود را به دست ساخته های خود سپرده اند و آن چنان در بین این دست ساخته ها غوطه ورند که محیط طبیعی را به دست فراموشی سپرده اند. ورزش یک مؤلفه ضروری از زندگی روز است، در حالی که نیازهای فیزیکی بدن انسان را در مقابل شرایط زندگی ماشینی تأمین می کند و او را به سوی سلامتی پیش می برد، سلامتی روحی انسان را با مشارکت در گروههای اجتماعی، پویایی محیط و حرکت به سوی محیط های طبیعی فراهم می نماید در حالی که نقش اقتصادی آن را در ایفای وسیله معاش برای برخی افراد جامعه نادیده نمی گیریم. خطری که سالیان متمادی شهرها را تهدید می کند تلاش در سلطه بر زمین است. افزایش زمین شهری همواره باعث جدل میان کاربری های عمومی و خصوصی بوده است، بنابراین طراحی و برنامه ریزی کاربریهای زمین نقش کلیدی در توسعه امکانات جدید برای ورزش و حفظ امکانات موجود دارد. از جمله مشکلات اجتماعات امروز گسترش شهرها و عدم دسترسی آسان به مکانهای ورزشی و شرکت در جریانات اجتماعی شهری می باشد .حال اگر بخواهیم این اجتماعات به صورت توده هایی کوچکتر در سطح شهر با توده های بزرگتر ارتباط برقرار کنند طراحی شهری چه وظیفه ای در ایجاد چنین فضاهائی می تواند ایفا کند. طراحی شهری از جمله زمینه های مناسب در جهت رفع این مشکل برای مردم شهر است و آنچه که در این مقاله بر آن تاکید شده است ,گنجاندن خواسته های مردم در برنامه ها و طراحی شهری به کمک طراحی محله ای است . مشارکت مردمی در طراحی شهری موضوعی است که می تواند در دستیابی به این هدف موثر باشد . آنچه که امکان دسترسی به تسهیلات در مقیاس خرد و به نسبت کمتر با تسهیلات در مقیاس شهری را میسر می سازد نیاز به تدابیری دارد که توسط طراحان شهری تعیین می شود و در بحث های آتی اشاراتی به آنها شده است .