بررسی فواید رشدی و عوامل تعیین کننده گرایش شهروندان تهرانی به پارکهای بازی کودکان

هدف از انجام تحقیق حاضر شناخت مهمترین فواید رشدی پار کهای بازی برای کودکان و نیز عوامل تعیین کننده گرایش به پار کها م یباشد. شرکت کنندگان در این تحقیق را والدینی تشکیل می دادند که کودکان خود را جهت بازی و استفاده به پارک های مناطق مختلف شهر تهران می آوردند. ابزار تحقیق را "پرسشنامه کفایت پار کهای بازی کودکان" تشکیل می داد که توسط محقق تدوین شد و پایایی آن 81 % و 95 % به دست آمد. جهت تحلیل داده ها از رو شهای تحلیل عاملی و همبستگی چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان دادند که پارکهای بازی می توانند نیازهای مختلف رشدی شامل عاطفی – اجتماعی (16/7%) آمادگی بدنی (14/5%واریانس) الگوهای حرکتی (9/6% واریانس) ، شناختی (9/3%) و اخلاقی را برآورده سازند. همچنین مجموع های از عوامل شامل جنسیت و سن کودکان، مسافت محل سکونت خانواد هها از محل سکونت خانواد هها از محل پارک و مطلوب بودن فضای پارک با گرایش به استفاده از پار کهای بازی رابطه معنیداری (R=0/65, X2=49, P<0/01) دارند. نتیجه این که، پار کهای بازی محیط مناسبی برای رشد زمینه های مختلف وجودی کودکان از طریق فراهم آوردن تجارب محیطی مختلف هستند و برای افزایش مشارکت والدین به استفاده از پار کها باید فضا و وسایل موجود را مطلوب و نیز فراوانی پار کها را افزایش داد.

کلیدواژه ها:

رشد حیطه ها ، پار کهای بازی کودکان