بررسی وابستگی میکوریزایی گیاه ذرت در پاسخ به همزیستی با گونه های مختلف قارچ میکوریزای آرباسکولار و مقادیر مختلف فسفر

اکثر گیاهان زراعی با قارچ های میکوریزای آرباسکولار هم زیستی دارند . در این شرایط جذب عناصر غذایی و خصوصا فسفر افزایش می یابد . این آزمایش به صورت فاکتوریل و با دو عامل مقادیر فسفر مصرفی و ماده تلقیح به اجرا درآمد .سطوح فسفر شامل 4 سطح : = P صفر ، 50 = P ، 100 = P و 150 = P  کیلوگرم PO در هکتار و عامل دوم یعنی سطح 4 ماده تلقیح شامل : G. intraradices = I3 Glomus mosseae =I , G.caledonium=I2 و I4 کرت شاهد بود . بذر ذرت مورد استفاده ذرت سینگل کراس 704 بود که با تراکم 65000 بوته در هکتار کشت شد . نتایج این بررسی نشان داد که استفاده از گونه های میکوریزا سبب افزایش معنی دار در تولید ماده خشک نسبت به شاهد می شود . بیش ترین وزن خشک بوته از کاربرد گونه G.caledonium حاصل شد . میانگین نتایج حاصل از دو سال آزمایش نشان داد که بیش ترین درصد وابستگی میکوریزایی مربوط به کاربرد گونه G.caledonium در بیش ترین سطح فسفر مصرفی و کمترین میزان وابستگی میکوریزایی از کاربرد گونه G. intraradices در سطح P بود . در این بررسی هیچ گونه روند مشخصی بین درصد وابستگی میکوریزایی و سطوح مختلف فسفر مشاهده نشد . بین تولید ماده خشک و وابستگی میکوریزایی رابطه مثبت وجود داشت به طوری که گونه G.caledonium با بیش ترین تولید ماده خشک 416/95) گرم در هر بوته ) دارای بیش ترین درصد وابستگی میکوریزایی 40/36) درصد ) بود .