بررسی روش طراحی لرزه ای ترکیبی بر مبنای نیرو تغییر مکان، در مقایسه با روش نیرویی استانداد 2800

روش های رایج در طراحی لرزه ای سازه ها شامل دو روش نیرویی و تغییر مکانی می باشد هریک از این دو روش، دارای مزایا و معایبی هستند که همین موضوع باعث شده است که در سال های اخیر، محققین با ترکیب روش های نیرویی و تغییر مکانی، روش های طراحی لرزه ای مرکب را معرفی کنند. هدف از ارایه ی این مقاله، بررسی یکی از روش های طراحی لرزه ای مرکب با نام طراحی لرزه ای ترکیبی بر مبنای نیرو تغییر مکان، در مقایسه با روش طراحی لرزه ای نیرویی می باشد. به منظور بررسی روش مذکور، سه قاب خمشی فولادی 3، 6، 9 طبقه با شکل پذیری ویژه و دارای 3 دهانه به طول 5 م تر، به دو روش نیرویی استاندارد 2800 و روش مرکب، طراحی و مقاطع به دست آمده از هر دو روش با هم مقایسه شده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که برای کلیه ی قاب های طراحی شده به روش مرکب، مقاطع به مراتب سنگین تری در مقایسه با روش نیرویی به دست آمده است.

کلیدواژه ها:

روش طراحی لرزه ای مرکب ، طراحی لرزه ای نیرویی ، قاب خمشی فولادی ، شکل پذیری ویژه