تاثیر فرآیند ازن زنی بر کاهش حجم لجن مازاد و کیفیت آن در راکتورهای ناپیوسته ی متوالی

تولید لجن مازاد یکی از معضلات اصلی سیستم های بیولوژیکی تصفیه فاضلاب های شهری و صنعتی می باشد. با توجه به مشکلات محیط زیستی، محدودیت تصفیه خانه ها و هزینه های ناشی از آن، مراکز تحقیقاتی جهان به دنبال شناخت و توسعه روش های جدید به منظور به حداقل رساندن لجن تولیدی این تصفیه خانه ها هستند. یکی از روش هایی که به این منظور موردبررسی قرارگرفته است استفاده از اکسیدکننده ی ازن به عنوان یکی از روش های اکسیداسیون پیشرفته به منظور کاهش ضریب رشد سلولی لجن و درنتیجه کاهش میزان تولید لجن می باشد. بدین منظور در تحقیق حاضر تاثیر دو دوز 10 و mg O3/gr MLSS 20 بر ضریب رشد و ویژگی های لجن موردبررسی قرارگرفته است. در این تحقیق از دو راکتور ناپیوسته ی متوالی با حجم مفید دو لیتر به عنوان راکتور اصلی و شاهد و همچنین یک راکتور استوانهای به قطر 4 سانتی متر و ارتفاع 1/2 متر به منظور ازنزنی لجن استفاده شده است. بر اساس نتایج حاصل ازن زنی با غلظت 10 و O3/gr MLSS 20 قادر به کاهش ضریب سینیتیکی از 0.68 در راکتور شاهد به 0.64 و 0.59 در راکتورهای اصلی می باشد. در این شرایط کیفیت پساب خروجی دستخوش تغییر می شود به گونه ای که درصد حذف COD از . 95 درصد در راکتور شاهد، به 89 درصد در راکتور با ازن زنی با دوز O3/gr MLSS 20 رسید و میزان متوسط بازده حذف COD در غلظت mg O3/gr MLSS 10 تغییری نداشت.

کلیدواژه ها:

لجن فعال ، تصففیه بیولوژیکی فاضفلاب ، کاهش ضفریب رشفد سلولی ، ازن زنی متناوب ، راکتورSBR ، بهبود شاخص حجمی لجن