بررسی ارتباط بین عوامل استراتژیک کارآفرینی با نوآوری سازمانی و یادگیری سازمانی

در دنیای امروز افراد، سازمانها و کشورهایی موفقترند که توانسته باشند کارآفرینی کنند و از دانش فنی و تکنولوژی برای دستیابی به رفاه وثروت بهره برند. دانشمندان معتقدند که دانش فنی و تکنولوژی به ثروت، رفاه و سود اقتصادی تبدیل نمیشود، مگر با وجود افراد کارآفرین وخلاق که با خلاقیت و نوآوری، شیوههای ناکارآمد قبلی را تخریب نموده و روشهای جدید را به وجود آورند. به بیان دیگر، چرخههای توسعه اقتصادی همواره با توسعه کارآفرینی به حرکت در میآید و کارآفرینی موتور رشد و توسعه است. همچنین نوآوری برای سازمان هایی که در پی بقا و اثربخشی هستند یک نیاز اساسی است و بسیاری از سازمان ها شدیداً به دنبال روش ها و رویکردهای نوآورانه و کارآفرینانه به منظور بهبود اثربخشی، کارآمدی و انعطافپذیری هستند. همچنین در بررسی های صورت گرفته و با توجه به پیچیدگی نیازهای جوامع و سازمان های امروزی، یادگیری سازمانی برای مقابله با تغییرات سریعی که در دنیا صورت می گیرد امری ضروری و اجتناب ناپذیر به حساب می آید.بنابراین سازمان ها اگر بخواهند در دنیای رقابت بمانند و به ایفای نقش در برآوردن نیازهای سازمانی بپردازند، ناگزیرند با تغییرات محیطی وسازمانی پیش روند و لازمه این امر شناخت عوامل استراتژیک کارآفرینی و همچنین عوامل مؤثر بر یادگیری سازمانی و نوآوری می باشد. لذا دراین مقاله برآنیم تا پس از ارائه توضیحاتی در مورد نوآوری، کارآفرینی و یادگیری سازمانی، به بررسی ارتباط عوامل استراتژیک کارآفرینی با نوآوری و یادگیری سازمانی و همچنین ارتباط یادگیری سازمانی و نوآوری سازمانی بپردازیم.

کلیدواژه ها:

یادگیری سازمانی ، نوآوری ، کارآفرینی ، عوامل استراتژیک کارآفرینی