نقش رفتار و بهسازی لرزه‌ای ساختمانهای آجری در مدیریت بحران

این مقاله مروری اجمالی بر رفتار لرزه ای و اهم عوامل بهسازی لرزه ای را متناسب با چالش های مربوط به مدیریت بحران ارائه میکند. مدیریت بحران برای شهرهایی که بافت تاریخی دارند و از آنها به بخشی از هویت ملی تعبیر می شود، نمی تواند از فرآیند ساخت وساز تاثیر نپذیرد. این تاثیر با رویکرد استفاده از آجر همچنان ادامه دارد زیرا استفاده از این مصالح همچون گذشته جایگاه خود را حفظ کرده است. بنابراین باید پاسخ این سئوال که ویژگی‌های لرزه ای ساختمان‌های جدیدی که قرار است از این پس در اینگونه شهرها ساخته شوند چیست و اساساً برطبق کدام ضابطه یا دستورالعمل باید طراحی، محاسبه و اجرا شوند تا با توجه به شرایط مورد نظر در پذیرش هرگونه رخداد طبیعی و از جمله زلزله کمترین آسیب را متحمل گردند؟ به طور روشن داده شود. با مروری گذرا به وضعیت ساخت وساز در اغلب شهر‌های کشور ملاحظه می شود که تعداد کثیری از ساختمان‌های احداث شده یا ضوابط آیین‌نامه‌ای در مورد آنها رعایت نشده و یا اینکه برمبنای آیین‌نامه‌های قدیمی ساخته شده‌اند و ممکن است در برابر زلزله‌های مخرب احتمالی آتی مقاومت نکرده و آسیب‌های جدی را متحمل شوند. از سوی دیگر بعضی از این ساختمان‌ها دارای ارزش فراوانی بوده و یا به‌دلایلی نمی‌توان آنها را تخریب کرد. لذا بایستی با ارزیابی آسیب‌پذیری این ساختمان‌ها و تشخیص نقاط ضعف و در نهایت ارائه راهکارهای مناسب، نسبت به مقاوم‌سازی آنها.با عنایت به مسئله مدیریت بحران، اقدام نمود. بنابراین در این مقاله برخی راهکارهای اساسی در طرح لرزه ای و بهسازی (متناسب با شرایط ساخت و ساز و با توجه به بافت شهرهای تاریخی) ارائه می گردد. نتایج آن دسته از تحقیقات انجام شده بر روی ساختملنهای آجری و اجزای سازه ای آنها که در رابطه با کاهش خطرات ناشی از بحران مطمح نظر است و در برنامه ریزی های مرتبط با مدیریت بحران کارساز باشد، مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.