به کارگیری معیارهای هندسی و پارامترهای حرکتی در ارزیابی کارایی توابع شباهت در استخراج الگو از خطوط سیر

استخراج الگو از خطوط سیر از موضوعات موردتوجه در علوم مختلف همچون، سیستم های اطلاعات مکانی، حمل ونقل، برنامه ریزی شهری و حرکت شناسی جانوران است. خوشه بندی خطوط سیر که از متداول ترین روشهای استخراج الگو به شمار میرود از شباهت زمانی_مکانی برای دسته بندی خطوط سیر و در نتیجه کاهش پیچیدگی آنها استفاده میکند. ازآنجاکه توابع شباهت مختلف با ویژگی و عملکرد متفاوت برای سنجش شباهت خطوط سیر وجود دارد هدف ما در این تحقیق ارزیابی عملکرد توابع شباهت در استخراج الگو با استفاده از خوشه بندی خطوط سیر است. توابع فاصله اقلیدسی، هاسدورف، DTW، EDR و ERP که از پرکاربردترین توابع شباهت مورد استفاده در شباهت سنجی خطوط سیر هستند در این تحقیق مورد ارزیابی قرار گرفته اند. این توابع بر روی دو مجموعه داده MIT و Antarctic petrels با ویژگیهای حرکتی متفاوت پیاده سازی شده است. Antarctic petrels مربوط به حرکت پرندگان قطبی و MIT مربوط به حرکت اتومبیلها درون یک پارکینگ است. برای ارزیابی از دو معیار شباهت هندسی و شباهت پارامترهای حرکتی استفاده شده است. مطابق نتایج به دست آمده بهترین تابع شباهت با تعریف معیار ارزیابی و همچنین تغییر داده متغیر است. با این حال در کلیه نتایج تابع هاسدورف با میانگین شاخص سیلووت 0/9234 بهترین نتیجه بر اساس معیار شباهت هندسی خطوط سیر را نتیجه میدهد. در مقابل بهترین نتیجه بر اساس معیار شباهت سرعت از تابع EDR با میانگین شاخص سرعت 0/21 حاصل شده است.

کلیدواژه ها:

استخراج الگو ، توابع شباهت ، پارامترهای حرکتی