کاربرد بیوتکنولوژی در تولید (+)2L- هیدروکسی پروپانوئیک اسید با استفاده از ضایعات کارخانه پنیرسازی

توسعه روز افزون کارخانه های پنیرسازی و عدم وجود تکنیکهای اقتصادی جهت کاهش BOD بالای پساب این کارخانه ها که مستلزم حداقل 100 باربر کاهش برای ورود به سیستم فاضلاب می باشد، موجب بروز مشکلاتی در زمینه کنترل آلودگی محیط زیست گردیده است. این پساب انواع گوناگون دارد اما به طور کلی منبع خوبی از پروتئین و لاکتوز (5-4 درصد) می باشد. بطوریکه می توان بعد از افزودن چند سوبسترای محدود به آب پنیر از آن به عنوان محیط کشت برای برخی از باکتریها که مجهز به آنزیم پروتئاز می باشند بهره جست و به این ترتیب با انتخاب باکتری مناسب و با بهره گیری از روشهای بیوتکنولوژی علاوه بر کاهش دادن مصرف اکسیژن بیولوژیکی پساب کارخانه های پنیرسازی به محصولات با ارزشی نیز دست می یابیم که هزینه بازیافت را جبران می نمایند. در این تحقیق با استفاده از باکتری Lactobacillus casei که قادر به رشد در این محیط است ایزومر (+)2L- هیدروکسی پروپانوئیک اسید سنتز شد سپس با به کارگیری روش کروماتوگرافی ستونی با رزین تبادل کننده آنیون از نوع آمبرلیت با IRA400 این اسید و نمکهای کلسیم و سدیم آن خالص سازی گردید. این اسید از محصولات ویژه ای است که در صنایع مختلف غذایی و دارویی، نساجی و چرم کاربردهای فراوانی یافته است. در ضمن با تولید تنها یک نوع ایزومر از این اسید قادر خواهیم بود تا این ماده را به عنوان مونومر در تهیه پلیمرهای زیست تخریب پذیر Biodegratable به کارببریم. ا ستفاده از اینگونه پلیمرها که قابل تجزیه توسط میکروارگانیزمهای خاک می باشد تا حد زیادی باعث کاهش بار آلودگی محیط زیست خواهد شد.

کلیدواژه ها:

هیدروکسی پروپانوئیک اسید ، لاکتوباسیلوس کازئی ، آب پنیز ، اسید لاکتیک