ارزشگذاری هوای پاک از دیدگاه کارکنان یک واحد تولیدی با استفاده از روش تمایل به پرداخت (W.T.P)

امروزه هیچ تصمیم اقتصادی را نمی توان یافت که بر محیط طبیعی و مصنوعی پیرامون انسان تأثیر نگذارد و هیچ تحول زیست محیطی هم یافت نمی شود که بر شاخصهای اقتصادی بی تأثیر باشد. منطق ماورای تحقیق حاضر مبتنی بر این اصل است که اقتصاد محیط زیست به رفاه انسان می اندید و وابستگی اندکی به مسائل مادی و پول دارد و از این رو بستری مناسب در جهت حفاظت از محیط زیست فراهم می آورد. در ا ین تحقیق در راستای ارتقای سطح سلامت افراد با استفاده از پرسشنامه منطبق بر روش ارزیابی مشروط، میزان تمایل به پرداخت در سطح پایه و به صورت ماهیانه محسبه شد. سپس با اعمال متغیرهای مزیتی همچون تخفیف در حق بیمه، تخفیف در مالیات و پرداخت وامهای بلند مدت جهت کنترل آلودگی هوا مشخص گردید که دو مزیت اول مورد اقبال قرار گرفته و باعث افزایش میزان تمایل به پرداخت در هر دو گروه کارگران و کارمندان شده اند، اما مزیت پرداخت وامهای بلند مدت چنین نتیجه ای را در پی نداشته است. در نهایت مشخص گردید که هر کارگر انتظار دارد تا ماهیانه 77500 ریال و هر کارمند 16700 ریال جهت کنترل آلودگی هوای محل کارش هزینه شود. انتظارات افراد می تواند به عنوان مبنا برای تهیه بودجه و سیاستگذاری در زمینه های زیست محیطی به کار رود.

کلیدواژه ها:

آلودگی هوا ، تمایل به پرداخت ، اقتصاد محیط زیست