کاربرد سامانه اطلاعات جغرافیایی در بررسی کیفیت آب های زیرزمینی (مطالعه نمونه: ناحیه کنگان)

استان بوشهر به رغم فزاینده ای که در بخش توسعه اقتصادی ب ویژه در صنایع نفت و گاز یافته است با محدودیت های بهره برداری از منابع آب های سطحی روبرو است. از این رو بهره برداری از آّ های زیرزمینی رویکردی اجتناب ناپذیری در رغع چنین تنگنایی است. لذا ارزیابی و بررسی کیفیت آب های زیرزمینی ناحیه کنگان برای استغاده شرب و کشاورزی در جهت مدیریت مطلوب منابع آب هدفی است که در این تحقیق دنبال شده است . بر این اساس از آمار و ارقام وزارت نیرو و نقشه های کیفیت منابع آب زیرزمینی و هیدروژئولوژِی به عنوان داده های پایه استفاده گردید. نقشه های فوق پس از رقومی شدن به سامانه اطلاعات جغرافیایی Arcview وارد گردید سپس همذاه با نقشه تقسشمات کشوری روی هم قرار گرفت .پس از استفده از زبان پرس و جوی ساختار بندی شده SQL نسبت مساحت مناطق بر اساس کیفیت های مختلف در یکی از شهرستان های ناحیه کنگان بر آورد گردید. نتایج بدستآمده نشان داد شهرستان کنگان با 48/6 درصد مساحت منطقه کیفیت خوب تا متوسط در رتبه اول قرار دارد. پس از آن شهرستان جم با 35/9 ، شهرستان دشتی با 32/7 و شهرستان دیر با 30/1 درصد مساحت از منطقه کیفی یاد شده در رتبه های بعدی قرار دارند. نتایج این بررسی همچنین نشان داد در کل ، تمامی مناطق مورد مطالعه دارای مساحتی بیش از 50 درصد کیفیت پایین آب زیرزمینی می باشند که این خود دلیلی بر توجه بیشتر به مدیریت منابع آبی در این ناحیه می باشد.

کلیدواژه ها:

آب های زیر زمینی ، ناحیه کنگان ، سیستم اطلاعات جغرافیایی ، استان بوشهر