تصفیه همزمان مخلوط گازهای استایرن و آکریلونیتریل با استفاده از بیوفیلتر در مقیاس آزمایشگاهی

سال انتشار: 1385
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 685

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCEH09_033

تاریخ نمایه سازی: 9 بهمن 1392

چکیده مقاله:

استایرن و آکریلونیتریل در مقادیر بسیار بالا توسط صنایع پتروشیمی منتشر شده و بدلیل اثرات سوء بهداشتی گسترده ای که این ترکیبات دارند جزء 189 ماده شیمیایی و خطرناک در اصلاحات قانونی هوای پاک 1990 ایالات متحده آمریکا لیست شده است. روشهای رایج فیزیکی و شیمیایی سنتی برای حذف ترکیبات آلی فرار از جریان گازهای زائد بدلیل پرهزینه بودن و یا نیاز به تصفیه مجدد زائدات ثانویه روز بروز مقبولیت خود را برای صاحبان صنایع از دست می دهند. روشهای تصفیه بیولوژیکی به دلیل راندمان بالای تصفیه این ترکیبات بویژه در غلظت های پائین و حجم بالای جریان گاز و عدم تولید ترکیبات ثانویه مضر برای اجزای محیط زیست در حال گسترش جهانی هستند. مطالعات زیادی در داخل و خارج کشور در زمینه بیوفیلتراسیون ترکیبات ساده آلی و معدنی مولد بو و ترکیبات پیچیده آلی فرار صورت گرفته است. اما چیزی که کمتر در این مطالعات مورد بررسی قرار گرفته بحث تصفیه همزمان و اثرات مداخله کننده این ترکیبات بر کارایی حذف همدیگر می باشد. بخصوص برای تصفیه همزمان استایرن و آکریلونیتریل، تا زمان اجرای این پروژه اطلاعاتی منتشر نشده است. این مطالعه با ا ستفاده از یک بیوفیلتر با بستر کمپوست در مقیاس آزمایشگاهی صورت رگفت. مخلوط این دو ترکیب بصورت همزمان مورد ارزیابی قرار گرفته و نتایج نشان می دهد ظرفیت ذف فیلتر برای استایرن خالص 44 1-h 3-m g می باشد ه با وارد کردن آکریلونیتریل افت زیادی در آن صورت می گیرد. ظرفیت حذف آکریلونیتریل خالص بیش از 2/5 برابر استایرن بود و ادامه بررسی و بهره برداری فیلتر بصورت طولانی مدت نشان داد که حضور استایرن تأثیر قابل توجهی در حذف آکریلونیتریل ندارد. نهایتاً اینکه در زمان های ماند 30 تا 120 ثانیه بیوفیلتر قادر به حذف حدود 85 گرم کربن بر متر مکعب حجم بستر در ساعت بود.