مقایسه کارایی حذف TOC و نیترات با کاربرد منعقد کننده های آلوم و کلرور فریک در دو تصفیه خانه آب

سال انتشار: 1385
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 748

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCEH09_078

تاریخ نمایه سازی: 9 بهمن 1392

چکیده مقاله:

امروزه به دلیل آلودگی اکثر منابع آب، تصفیه آب جایگاه مهمی در زندگی انسان به خود اختصاص داده است. روشهای معمول تصفیه آب که برای حذف مواد کلوئیدی و معلق از آب خام به کار گرفته می شوند کارایی مناسب را در این خصوص دارا هستند. اما حضور ترکیبات آلی که منبع مهم تشکیل تری هالومتان ها و موتاژن ها بوده و همچنین ترکیبات آلی که می توانند بعنوان منبع کربن توسط میکروارگانیسمها مورد استفاده قرار گیرند به توسعه سیستمهای جدید برای حذف این نوع ترکببات آلی از آب، نیاز دارند. یکی از روشهای معمول تصفیه آب، انعقاد و لخته سازی است که از طریق افزودن مواد شیمیایی جهت حذف ذرات معلق و کلوئیدی مورد استفاده قرار می گیرد. ضمن انجام عملیات تصفیه به این رو، امکان باقی م اندن مقادیر جزئیی م نعقد کننده ها از جمله آهن و آلومینیوم و همچنین حذف برخی ترکیبات از قبیل نیترات و کل کربن آلی، در آب وجود دارد. در این تحقیق مقایسه ای بین دو تصفیه خانه شهری که از دو منعقد کننده آلوم و کلراید فریک جهت انعقاد استفاده می کنند به منظور بررسی آهن و آلومینیوم باقی مانده و نیز میزان ح ذف نیترات و کل کربن آلی در اثر کاربرد این منعقد کننده ها انجام گرفته است. به این منظور دو تصفیه خانه با محل برداشت آب مشترک انتخاب شده که شرایط آب خام ورودی آنها یکسان می باشد، و از دو منعقد کننده مختلف آلوم و کلراید فریک، برای عمل ا نعقاد استفاده می نمایند. نمونه برداری طی سه فصل از ورودی مشترک، و خروجی هر تصفیه خانه برای هر یک از پارامترهای مورد نظر، با آهن و آلومینیوم، به ترتیب از روشهای UV اسپکتروفتومتر، احتراق با حرارت بالا، جذب اتمی و اسپکتروفتومتری، استفاده گردید. نتایج حاصل بیانگر کارایی بهتر کلراید فریک برای حذف کل کربن آلی بود. تفاوت چشمگیری در نیترات خروجی دو تصفیه خانه وجود نداشت اما به علت زمان ماند زیاد لجن در یکی از تصفیه خانه ها، غلظت نیترات در آب خروجی افزایش اندکی را نشان داد. بیشترین مقدار نیترات و کل کربن آلی ورودی و خروجی به ترتیب مربوط به فصل بهار و پائیز بود. افزایش چشمگیری در میزان آهن آب حاصل از تصفیه، با کاربرد کلراید فریک و نیز غلظت آلومینیوم به علت کاربرد آلوم وجود داشت. کلیه پارامترهای مورد اندازه گیری در هر دو تصفیه خانه با استانداردهای تعیین شده مطابقت دارد.