تجمع و توزیع جیوه در اندام های مختلف سه گونه گیاه آبزی شناور در تالاب بین المللی انزلی (جنوب غربی دریای خزر)

عناصر سنگین از عوامل مهم آلاینده های زیست محیطی به شمار می روند که از طریق مناطق ساحلی و رودخانه ها وارد دریاها می شوند و از طریق زنجیره غذایی در بدن آبزیان تجمع می یابند. گیاهان آبزی به عنوان یک حلقه از زنجیره غذایی به واسطه توانایی در جذب فلزات سنگین می توانند نشانگر افزایش نسبی غلظت این عناصر در آب یا رسوبات اکوسیستم های مورد نظر باند. در این تحقیق به منظور تعیین میزان غلظت جیوه، نقش گیاهان آبزی در جذب و تجمع جیوه و تفاوت میزان جذب اندام های مختلف گیاهان شناور، از 6 ایستگاه در تالاب بین المللی انزلی 3 گونه (Hydrocotyle filiculoeides Azolla and natans Trapa,vulgaris) در تابستان 1384 جمع آوری شد. نمونه ها پس از خشک و پودر شدن توسط دستگاه Analyzer Mercury 254 AMA Leco آنالیز شدند. نتایج نشان داد که میانگین غلظت جیوه به ترتیب در natans a Trap vulgaris Hydrocoryle، و 121.7ppb, 213.355ppb, 122.65 ppm and, filiculoeides azolla می باشد. مقایسه بین اندام های natans Trapa, vulgaris Hydrocoryle نشان داد که بالاترین غلظت جیوه مربوط به ریشه این گیاهان است. در بین این گیاهان، فقط غلظت جیوه در گیاه sfiliculoeide Azolla با آلودگی جیوه در مناطق رابطه مثبت معنی داری داشت که از این گیاه می توان به عنوان بیواندیکاتور آلودگی جیوه در این منطقه استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

آلودگی جیوه ، گیاهان آبزی ، تجمع زیستی ، بیواندیکاتور ، تالاب انزلی ، دریای خزر