تکنیکهای عملیاتی در شناسائی باکتری لژیونلا پنوموفیلا در نمونه های آبی بیمارستانها

امروزه عفونتهای بیمارستانی یکی از دغدغه های جدی جامعه پزشکی و بهداشتی است. باکتری لژیونلا پنوموفیلا یکی از عوامل شایع در بروز عفونتهای بیمارستانی می باشد. مهمترین بیماریهای ناشی ازاین باکتری، بیماری لژیونلوزیس و بیماری تب پونتیاک است. یافته های اپیدمیولوژیکی نشان می دهد که این باکتری از طریق آئروسلهائی که به هر طریق از منابع آب انتشار می یابند، منتقل می شود و سیستم تنفسی را درگیر می کند. محیطهای بیمارستانی از حیث ایجاد زمینه رشد، سیستم انتقال آئروسل و افراد در معرض خطر مکانی با پتانسیل بالا جهت رشد و شیوع این عامل می باشد تکنیک استاندارد برای شناسائی این باکتری محیط کشت اختصاصی BCYE و محیط کشتهای انتخابی CCVC,GVPA است.با توجه به اینکه این باکتری رشد بسیار آرامی دارد. لذا دقت در ایزوله های تهیه شده و رعایت اصول کشت از عوامل مهم در شناسائی آن می باشد و هرگونه اشکال در مراحل آماده سازی نمونه های کشت ممکن است منجر به عدم رشد و تشخیص آن شود . در کنار روش محیط کشت امروزه از روش PCR به عنوان یک روش مکمل برای تشخیص سریع( حتی یک عدد باکتری) استفاده می شود.با توجه به اهمیت شناسائی این باکتری در منابع ابی بیمارستانها و برآورد پتانسیل خطرزائی آن در این مقاله نکات تکنیکی در نمونه گیری، نگهداری نمونه، استفاده از محیطهای کشت و چگونکی کار در تکنیک PCR جهت دستیابی به نتایج صحیح تشریح شده اند