پتانسیل خوردگی و رسوب گذاری آب شرب شهر شیراز

خوردگییکی از پیچیده ترین و پرهزینه ترین مشک لات مربوط به تولید آب آشامیدنی می باشد .خوردگی می تواند بر روی سلامتی عمومی، پذیرش عمومی یک منبع آب و هزینه های تأمین آب آشامیدنی اثر بگذارد .این تحقیق با هدف تعیین پتانسیل خوردگی آب آشامیدنی شهر شیراز در سال 1387 و 1386 و با استفاده از شاخص های خوردگی لانژلیه، رایزنر، تهاجمی و پوکوریوس انجام گرفت. نتایج نشان می دهد که میانگین و انحراف معیار برای شاخص لانژلیه به ترتیب برابر با 0,86 و 0,23 می باشد و برای شاخص رایزنر به ترتیب 5,95 و 0,36 می باشد . محاسبات انجام شده برای شاخص های تهاجمی و پوکوریوس نشان می دهد که میانگین و انحراف معیار برای شاخص تهاجمی برابر 10,54 و 0,23 و برای پوکوریوس برابر 8,06 و 0,15 می باشد .بررسی اندیسهای خوردگی نشان دادند که آب آشامیدنی شهر شیراز در اکثر موارد دارای پتانسیل رسوبگذاری می باشد و تنها در موارد کمی دارای پتانسیل خوردگی کمی می باشد.

کلیدواژه ها:

پتانسیل خوردگی ، رسوب گذاری ، اندیس های خوردگی ، آب شرب ، شهر شیراز