بررسی میزان پرتوهای گاما و بتا در ماهیان صید شده از دریای خزردر منطقه ساری در سال 1387

مواد رادیواکتیو با ایجاد آلودگی های داخلی حیات موجود زنده را مورد تهدید قرار می دهند و سپس از طریق چرخه غذایی در بدن انسان ذخیره شده و ضایعات جبران ناپذیری را به بار می آورند . طبق بررسی های انجام شده تاکنون تحقیقی در این زمینه در شهرستان ساری انجام نشده است . هدف از این تحقیق تعیین میزان پرتو های گاما و بتا در ماهیان صید شده از پره های صیادی منطقه ساری در سال 1387 به منظور مشخص کردن احتمال پرتوزایی آنها بوده است . روش تحقیق : در این تحقیق 150 نمونه از ماهیان سفید، کفال، کپور، خاویار و کیلکا صید شده از 4 شرکت پره صیادی واقع در منطقه ساری مورد مطالعه قرار گرفت که توسط دزیمتر مدل MKD05 کالیبره شده، از سه جنبه میزان دز گاما (EDR) equivalent dose rate برحسب میکرو سیورت بر ساعت (μSv/h) ،دز گاما (equivalent dose(ED برحسب میلی سیورت (mSv)و دانسیته شار ذرات β بر حسب قسمت بر سانتیمتر مربع در دقیقه (part/cm2.min) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: بیشترین مقدار EDR در مجموع ماهیان در نمونه ماهیان سفید و کپور در شرکت پره اسلامی به میزان μSV/h 0/1 مشاهده شد . بیشترین مقدار دانسیته شار ذرات ß در مجم وع ماهیان در نمونه ماهیان کفال و کپور به ترتیب درشرکت های پره شهید بهشتی و کارگر به میزان part/(cm2. min) 0/003 مشاهده شد تمامی مقدار ED برابر صفرشده است و درهیچیک از نمونهها مشاهده نشده است. بحث و نتیجه گیری : دزیمتری انجام گرفته وجود تابش از نوع گاما و بتا را در ماهیان مورد بررسی در حد مجاز نشان می دهد . با انجام این تحقیق مشخص شد که میزان پرتو گاما و بتا در ماهیان دریای خزر در منطقه ساری از حد مجاز آنها کمتر بوده و مقدار آنها در ماهیان درحد مطلوبی است.