مدلسازی ایزوترم و سینتیک واکنش جذب رنگ های Direct Yellow 9 و Acid Orange 7 از محلول های آبی با استفاده از پامیس اصلاح شده

سابقه و هدف : روش جذب به طور گسترده ای برای حذف انواع آلاینده ها از فاضلاب استفاده می شود. این روش به خصوص برای آلاینده های غیر قابل تجزیه بیولوژیکی (انواع مواد سنتیک و رنگی ) بسیار مناسب می باشد . هدف از پژوهش حاضر، اصلاح جاذب پومیس با استفاده از دترجنت ها و کاربر آن برای حذف رنگ های (Direct Yellow 9 (DY9) و Acid Orange 7 (AO7 از محلول های آبی با استفاده از پومیس اصلاح شده است. روش تحقیق : در این مطالعه جهت اصلاح جاذب پومیس از دترجنت های دترجنت های ستریماید (CC)C ، سدیم دسیل سولفات (SDS) ، ستیل پریدینیوم کلراید مونو هیدرات (CPC) و هگزا دسیل تری متیل آمونیوم بروماید (HDTM–Br) استفاده و حذف رنگ های DY9 و AO7 با استفاده از پومیس اصلاح شده از محلول های آبی در شرایط نا پیوسته انجام شد. تاثیر پارامترهای موثر بر جذب مانند زمان تماس، PH محلول ، میزان ماده جاذب مصرفیو غلظت اولیه رنگ مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج : نتایجنشان داد که با افزایش زمان تماس ، ماده جاذب مصرفی و کاهش غلظت اولیه رنگ، راندمان حذف رنگ افزایش پیدا کرد. با افزایش PH از محدوده اسیدی تا محدوده خنثی راندمان حذف افزایش یافت. مقادیر بهینه PH برای DY9 و AO7 به ترتیب برابر 6 و 7 بود. نتایج حاصل از این مطالعه بیشترین همبستگی را ایزوترم لانگمویر و سینتیک درجه دو داشت. حداکثر ظرفیت جذب برای DY9 و AO7 به ترتیب برابر 1/22 و 1/08mg/g است. سرعت جذب رنگ توسط پومیس اصلاح شده برای DY9 و AO7 به ترتیب 0/014 0/007mg/g. mi است. نتیجه گیری وبحث: نتایج این مطالعه نشان داد که از جاذب پومیس می توان به عنوان یک جاذب مناسب و نسبتا موثر برای حذف رنگ از فاضلاب های رنگی استفاده شود.

کلیدواژه ها:

جاذب معدنی ، فاضلاب سنتیک ، ایزوترم جذب ، ظرفیت جذب