بررسی حذف رنگ متیلن بلو از فاضلاب سنتتیک با استفاده از پوست پسته به عنوان جاذب

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,185

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCEH15_074

تاریخ نمایه سازی: 27 شهریور 1393

چکیده مقاله:

سابقه و هدف : پسابهای رنگی حاصل از صنایع نساجی یکی از عظیم ترین منابع آلوده کننده ی محیط های آبی می باشند. با توجه به تنوع رنگ های مورد استفاده در این صنایع، تصفیه پسابهای حاصل از آنها کاری بسیار مشکل می باشد. یکی از رنگهای پرکاربرد در صنایع نساجی رنگ متیلن بلو می باشد. تصفیه بیولوژیکی این آلاینده ها به دلیل کارایی محدود، رضایت بخش نمی باشد. امروزه استفاده از جاذب های ارزان قیمت کشاورزی برای جداسازی بسیاری از آلاینده های مورد توجه خاصی قرار گرفته است. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی حذف رنگ متیلن بلو از فاضلاب سنتیک با استفاده از پوست پسته به عنوان یک جاذب ارزان قیمت بوده است. روش تحقیق : جاذب مورد نظر از پوسته سبز پسته تهیه شد و پس از جمع آوری و خشک کردن، پودر گردید و به دور از رطوبت نگهداری شد. نمونه های مورد نیاز در این آزمایش به صورت سنتتیک در آزمایشگاه با استفاده از رنگ متیلن بلو آماده گردید. در این آزمایش اثر متغیرهای ph اولیه محلول، دوز جاذب، غلظت رنگ متیلن بلو و اثر زمان تماس ورود بررسی قرار گرفت. برای اختلاط نمونه ها از دستگاه همزن مجهز به انکوباتور استفاده شد. اندازه گیری غلظت رنگ متیلن بلو با استفاده از اسپکتروفتومتر UV/Visible درطول موج 665nm صورت گرفت. و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار Excel انجام شد . یافته های : نتایج نشان داد که با مدت زمان تماس 70 دقیقه ودوز جاذب 1/5g/L در PH بهینه 8، با کاهش غلظت رنگ متیلن بلو از 400 به 100mg/L راندمان حذف از 94/6 به 99/7% افزایش یافت . نتیجه گیری و بحث: استفاده از پوست پسته به عنوان یک جاذب ارزان قیمت می تواند رنگ متیلن بلو را از محلولهای آبی با راندمان بسیار بالایی حذف نماید.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

رسول خسروی

کارشناس ارشد مهندسی بهداشت محیط، عضو مرکز تحقیقات سلامت خانواده و محیط، عضو هیئت علمی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی بیرجند

سید غلامرضا موسوی

دانشیار گروه مهندسی بهداشت محیط دانشگاه تربیت مدرس ، تهران ، ایران