بررسی حذف نیترات از آب آشامیدنی شهری به روش انعقاد الکتریکی : رآکتور ناپیوسته

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 852

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCEH15_092

تاریخ نمایه سازی: 27 شهریور 1393

چکیده مقاله:

سابقه و هدف : آلودگی آب آشامیدنی به نیترات، به عنوان استاندارد اولیه ، مهمترین مشکل کیفیت شیمیایی آب آشامیدنی در برخی از شهرهای ایران محسوب می شود. مصرف آب آشامیدنی دارای غلظت نیترات بیش از رهنمود قانون آب آشامیدنی، mgN/L10 خطر بالقوه بهداشت عمومی بویژه در کودکان محسوب می شوید نظیر سندرم کودک آبی. هدف در این تحقیق کاربردی - تحلیلی بررسی امکان و تعیین درصد حذف نیترات از آب آاشامیدنی شهری با راکتور ناپیوسته انعقاد الکتروشیمیایی و الکترودهای استیل (As) ، آلومینیوم (Al )، آهن (Fe) ، روی (Zn) و مس (Cu) می باشد. متغیرهای مورد بررسی PH، جنس الکترود، چگالی جریان و مدت واکنش است. روش تحقیق : نمونه آب آشامیدنی شهری 10mg/L نیترات تهیه گردید. آب وارد راکتور ناپیوسته انعقاد الکتریکی شد و کارایی حذف در حالت مختلف متغیرهای PH (8-6) جنس الکترود (Zn،Fe، Al،As و Cu) ، چگالی جریان (8-1 میلی آمپر بر سانتی متر مربع ) و مدت واکنش (45-5 دقیقه ) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: مقدار حذف نیترات در PH معادل 7، چگالی جریان 8 میلی آمپر بر سانتی متر مربع ، فاصله بین الکترود 2 سانتی متر و مدت واکنش 40 دقیقه در الکترودهای ((Zn،Fe، Al،As و Cu) به ترتیب 0/1%، 66%، 44%و 41% به دست آمد. نتیجه گیری و بحث : یافته ها نشان دادند که میزان حذف نیترات باافزایش چگالی جریان از 1 به 8 میلی آمپر بر سانتی متر مربع از 60% به 100% در الکترود Al -Al و ph معادل 8 ومدت واکنش 45 دقیقه افزایش می یابند. میزان حذف نیترات با افزایش مدت واکنش از 5 به 45 دقیقه از 31% به 100% در الکترود Al -Al و ph معادل 8 مدت واکنش 45 دقیقه افزایش می یابند. میزان حذف نیترات با افزایش PH ، چگالی جریان و مدت واکنش افزایش می یابد.

نویسندگان

گیتی کاشی

استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد پزشکس تهران

عباس رضایی

دانشیار دانشکده علوم پزشکی دانشگاه تربیت مدرس

احمد جعفری جنیدی

دانشیار دانشکده بهداشت علوم پزشکی ایران

علیرضا ختابی

استادیار دانشکده شیمی ، گروه شیمی کاربردی دانشگاه تبریز