بررسی توانایی گیاه آبزی آزولا در حذف پیروکتکول از محیط های آبی

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 723

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCEH15_098

تاریخ نمایه سازی: 27 شهریور 1393

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: پیروکتکول، 1و2- دی هیدروکسی بنزن یا 2- دی هیدروکسی فنل، به عنوان آلاینده اولیه از گروه فنلی است که حتی در غلظت های کم برای میکروارگانیسم ها مضر می باشند و در ردیف آلاینده خطرناک طبقه بندی می شود . بنابراین هدف از این مطالعه بررسی حذف زیستی پیروکتکول به وسیله گیاه آزولا در شرایط آزمایشگاهی می باشد . روش تحقیق: این مطالعه یک تحقیق تجربی است . در این تحقیق گیاه آبزی آزولا با بیومس متفاوت(0.3، 0.6 و 0.9، 1.2 گرم) در تماس با غلظت های 5،10، 25و 50 میلی گرم در لیتر پیروکتکول قرار گرفت . این آزمایش دو مرتبه تکرار شد . هر دو روز یکبار از تمام ظروف نمونه جهت تعیین غلظت آلاینده تهیه شد . غلظت پیروکتکول به روش رنگ سنجی در طول موج 510 نانومتر تعیین گردید . نتایج : نتایج نشانداد که میزان حذف پیروکتکول بین 60 الی 90 درصد بوده است . میزان حذف در غلظت های کم پیروکتکول و مقدار زیاد بیومس بیشتر از غلظت های بالای پیروکتکول و مقدار کم بیومس می باشد، بطوریکه در غلظت 5 میلیگرم در لیتر و میزان بیومس 0.9 گرم میزان حذف بیشتر از 90% ولی درغلظت 50 پی پی ام و میزان بیومس 0.3 گرم میزان حذف در حدود 70% می باشد . نتیجه گیری و بحث : این مطالعه نشان داد که گیاه ازولاکارایی بالایی در حذف پیروکتکول از محلول های آبی دارد با توجه هزینه و مصرف انرژی بالای در روش های متداول حذف آلاینده های شیمیایی، استفاده از گیاه آزولا به عنوان یک سیستم تصفیه ی طبیعی و عدم نیاز به هزینه و انرژی با لا و کارایی خوب در حذف پیروکتکول، روشی مفید محسوب می گردد.

نویسندگان

محمدعلی ززولی

عضو هیئت علمی گروه مهندسی بهداشت محیط دانشکده بهداشت و مرکز تحقیقات علوم بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی مازندران

داود بلارک

دانشجوی کارشناسی ارشد مهنندسی بهداشت محیط - کمیته تحقیقات دانشگاه علوم پزشکی مازندران

یوسف مهدوی

دانشجوی کارشناسی ارشد مهنندسی بهداشت محیط - کمیته تحقیقات دانشگاه علوم پزشکی مازندران