بررسی کارایی آنزیم لاکازتثبیت شده روی سیلیکای متخلخل با منافذ نانو در حذف آلاینده 2، 4- دی نیتروفنل از محیط آبی

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 780

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCEH15_108

تاریخ نمایه سازی: 27 شهریور 1393

چکیده مقاله:

سابقه و هدف : 2و 4- دی نیتروفنل دارای مصارف زیادی در صنایع مختلف دارویی، شیمیایی، تولید سموم و غیره بوده و از لحاظ خطرات زیست محیطی آلایندگی، به عنوان یکی ازآلاینده های دارای تقدم توسط سازمان حفاظت محیط محیط زیست آمریکا طبقه بندی شده است. با توجه به دفع پساب صنایع به محیط زیست و بدون تصفیه مناسب، مشکلات مختلف زیست محیطی این ترکیب و استانداردهای دفع در محیط، نیاز به یک روش تصفیه ای جدید احساس میگردد در این مطالعه با استفاده از آنزیم قارچی خارج سلولی لاکاز تثبیت شده بر روی بستر سیلیکای متخلخل با منافذ نانو، نسبت به حذف آلاینده 2 و 4- دی نیتروفنل اقدام میگردد. روش تحقیق : در این مطالعه، آنزیم خارج سلولی لاکاز بر روی بستر سیلیکای متخلخل با منافذ نانو به روش شیمیایی تثبیت گردید. سپس با در نظر گرفتن متغیرهای مختلف نظیر دما (60-40 درجه سانتی گراد) ، زمان ماند (12-2 ساعت)، غلظت مدیاترو (mM 3-1 ) وpH (6-4) و غلظت اولیه آلاینده (ppm 30-10) ، شرایط بهینه حذف آلاینده مورد نظر، بدست آمد. برای سنجش آلاینده باقیمانده در نمونه از روش کروماتوگرافی مایع با کارایی استفاده گردید. نتایج: نتایج مطالعه نشان داد که بیشترین کارایی سیستم آنزیمی در حذف آلاینده 2 و 4- دی نیتروفنل به میزان 91% و در شرایط دمای 40 درجه ، غلظت آلاینده ppm 10 ، مدیاتور mM3 و 5-PH و زمان ماند 12 ساعت بدست آمد. بیشترین تاثیر در فرآیند حذف آلاینده مربوط به متغیر زمان ماند و کمترین تاثیر مربوط به متغیر PH بود. نتیجه گیری و بحث : سیستم آنزیمی لاکاز قادر به حذف آلاینده 2 و 4- دی نیتروفنل از محیط آبی می باشد. تثبیت آنزیم موجب قابلیت بازیابی و افزایش مقاومت آنزیم نسبت به متغیرها گردید. از آنزیم نثبیت شده بر روی سیلیکای متخلخل با منافذ نانو می توان در حذف طیف گسترده ای از آلاینده های آلی موجود در آب استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

آنزیم لاکاز ، سیلیکای متخلخل با منافذ نانو ، 2 و 4- دی نیتروفنل ، محلولهای آبی

نویسندگان

عماد دهقانی فرد

گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران

احمد جنیدی جعفری

گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت دانشگاه تربیت مدرس

روشنک رضایی کلانتری

گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران

امیرحسین محوی

گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران