مدل بازسازی لوله ها در شبکه های توزیع آب شهری با در نظر گرفتن قیدهای اقتصادی، هیدرولیکی و لحاظ کردن هزینه آب هدر رفته

با افزایش عمر شبکه های توزیع آب شهری، تعداد حوادث و اتفاقات در این شبکه ها افزایش مییابد. راه حل اصلی مقابله با این پدیده بازسازی و نوسازی (تعمیر و تعویض) لولههای شبکه می باشد. در این تحقیق با استفاده از الگوریتم ژنتیک زمان بینه تعویض لوله ها تعیین شده است به نحوی که کل هزینه های تحمیلی به سیستم در یک افق برنامه ریزی مشخص حداقل شود. در فرایند بهینه سازی از یک تابع هدف اقتصادی به صورت ترکیبی از هزینه تعمیر لوله ها تا روز تعویض، هزینه تعویض لوله ها، هزینه تعمیر لوله های تعویض شده تا انتهای افق زمانی برنامه ریزی و هزینه آب به هدر رفته استفاده شده است. با ارائه یک مثال نمونه نتایج کاربرد روش در شبکه های آب مورد بررسی قرار گرفت و ملاحظه شد که اعمال قید اقتصادی باعث افزایش هزینه کل و اعمال قید هیدرولیکی باعث کاهش هزینه کل فرایند بازسازی می شود. همچنین لحاظ کردن هزینه آب هدر رفته هزینه ها را افزایش داده و باعث می شود تا مدل بهینه سازی تمایل به تعویض سریعتر لوله ها داشته باشد.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی ، هزینه آب هدر رفته ، قید اقتصادی ، قید هیدرولیکی ، الگوریتم ژنتیک ، شبکه توزیع آب شهری