ارزیابی وضعیت روسازی فرودگاه بر اساس روش نیروی هوایی آمریکا

در این مقاله به ارزیابی و نحوه عملکرد وضعیت روسازی فرودگاه بر اساس روش نیروی هوایی آمریکا پرداخته شده است. عوامل در بر گیرنده این ارزیابی بر اساس شاخص وضعیت روسازی PCI، شاخص سازه ای ACN/PCN، خصوصیات اصطکاک و صدمات خارجی FOD می باشد. PCI از 0 تا 100 امتیاز بندی شده است که با بازرسی های چشمی از خرابی های روسازی بر اساس ASTM-D534 اندازه گیری می شود. شاخص سازه ای یک نرخ از عدد مربوط به دسته بندی هواپیماها است، به عدد مربوط به دسته بندی روسازی بیان کننده میزان فشار یک هواپیما که بر روسازی اعمال می گردد می باشد. PCNبیان کننده توانایی ساختار روسازی، در تحمل نیروها می باشد. خصوصیات اصطکاک عمدتاً برای باندهای پرواز که تجهیزات مربوط به اندازه گیری در آن استفاده شده است. شاخص FOD جهت نشان دادن میزان صدمات وارده ناشی از اجسام خارجی، تعیین می شود و بر اساس خرابی های روسازی که در طول بازرسی های PCI بدست آمده است، می باشد. این مقاله مراحل استفاده شده در تعیین هر یک از فاکتور های بالا و چگونگی استفاده از این فاکتورها بصورت کلی را در تعیین امتیاز دهی در برابر روسازی فرودگاه نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی روسازی فرودگاه ، شاخص وضعیت روسازی PCI ، شاخص سازه ای ACN/PCN ، خصوصیات اصطکاک و صدمات خارجی FOD.