تصفیه پساب های نفتی با استفاده از تکنولوژی غشایی و بکارگیری الگوهای شست و شو برای بهبود عملکرد غشا

امروزه آلودگی ناشی از پساب های نفتی و صنعتی بهیکی از مهم ترین مشکلات محیط زیستی تبدیل شده است. نفت آزاد شناور، امولسیون ناپایدار نفت در آب و امولسیون پایدار نفت در آب حجم زیادی از پساب هاینفتی را به خود اختصاص داده اند. با استفاده از روش های سنتی می توان به آسانی نفت آزاد شناور و امولسیون ناپایدار نفت در آب را جدا نمود. این در حالی است که روش های سنتی و مرسوم برای جداسازی امولسیون پایدار نفت در آب مفید نمی باشند. به منظور جداسازی گرانشی، قطرات میکرونی و زیرمیکرونی زمان اقامت بسیار زیاد برای رسیدن به سطح نیاز دارند و حتی گاهی اوقات افزایش مواد شیمیایی به طور مفید نمی تواند فاز نفتی را از فاز آبی جدا نماید. نتایج و تجربیات نشان می دهند که روش های مرسوم به سختی می توانند غلظت نفت را به 1% غلظت اولیه کاهش دهند و از طرفی این روش ها نمی توانند قطرات نفت را با اندازه کمتر از 20 میکرون را به طور موثر حذف نمایند. با وجود این که تکنولوژی های غشایی بازده بسیار بالایی دارند غشاهای مورد استفاده به دلیل تشکیل لایه ای از نفت بر روی سطح، به آسانی آلوده می گردند. محققان با استفاده از تکنولوژی غشایی تصفیه پساب های نفتی با غلظت های متفاوت را مورد بررسی قرار داده اند. با توجه به نوع غشاء مواد موجود در خوراک و شرایط فرآیند ، عملکرد غشا با زمان تغییر خواهد کرد. در این مقاله با مطالعه تحقیقات انجام شده در این زمینه، عملکرد غشاهای مختلف را در تصفیه پساب های نفتی مورد بررسی قرارداده و به بررسی عوامل موثر در شست و شوی غشاها می پردازیم

کلیدواژه ها:

پساب نفتی ، تکنولوژی غشایی ، محیط زیست ، شست وشوی غشا ، امولسیون نفتی