شناسایی مقادیر حدی اقلیمی موثر بر محیط زیست(مطالعه موردی:موج ابر گرم تابستان 1391 استان خوزستان)

دما به عنوان یک پارامتر ترمودینامیک و مهم جوی منشا بسیاری از تغییرات فیزیکی، شیمیایی و زیست محیطی و اقلیمی است، روند رخداد امواج گرمایی به عنوان نمادی از مخاطرات جوی، همزمان با گرمایش جهانی، از چالشهای زیست محیطی قرن حاضر است. به دلیل اهمیت و تاثیر دما بر شرایط محیطی و زیستی و نیز نقش آن در ایجاد و تنوع زیست بوم ها و کنترل شرایط مطلوب حیات، بررسی تغییرات رفتاری آن در بازه های زمانی طولانی مدت (روند) و کوتاه مدت (فازها و چرخه ها) ضروری است.براین اساس در پژوهش حاضر با هدف شناسایی و تحلیل امواج ابر گرم تابستان 1391 خوزستان، ابتدا رفتار زمانی بیشینه دمای روزانه تابستانه 11 ایستگاه سینوپتیک استان بررسی گردید. در ادامه روزهای بسیار گرم و فراگیر استان (روزهای با دمای 47 درجه سانتیگراد و بالاتر رخداده حداقل در هفت ایستگاه) انتخاب شد سپس براساس آستانه های مقادیر حدی، سه دوره گرم 50% P بسیارگرم 75%P و ابر گرم 90%P شناسایی شد و در نهایت در یک تحلیل توصیفی اثرات این رخداد بر محیط زیست بررسی گردید.نتایج حاصل نشان دهنده یک دوره گرم 29 روزه در تابستان 1391 استان خوزستان است که به صورت سه موج 1- ابرگرم 8 تا 15 مرداد 2- بسیار گرم 21 تیر تا 6 مرداد و 3- گرم 21 تا 26 تیر قابل شناسایی و تفکیک می باشند. بدیهی است که رخداد امواج گرمایی مذکور ضمن ایجاد نوسان در تعادل اکوسیستم های زنده، موجب تغییراتی چون کاهش تنوع زیستی از سطح زنی تا گونه ها، عقب نشینی جنگل ها، بیابان زائی، تغییر الگوی مهاجرت جانوران و تخریب زیستگاه های حیات وحش به ویژه تالاب ها و تغییر محدوده پراکنش و جغرافیایی زیستی گونه ها و اکوسیستم ها خواهد شد

کلیدواژه ها:

خوزستان ، مخاطرات جوی ، موج ابرگرم ، مقادیرحدی ، محیط زیست