تاثیر بامهای سبز بر توسعه پایدار

بام سبز یکی از رویکرد های نوین معماری و شهر سازی و برخاسته از مفاهیم توسعه ی پایدار است که از آن می توان در جهت افزایش سرانه فضای سبز، ارتقای کیفیت محیط زیست و توسعه پایدار شهری بهره برد. استفاده کاربردی از بام ها می تواند به عنوان امکان بهرهبرداری بهینه از زمین های شهری قلمداد شود. بامهای سبز یکی از عناصر مهم در طراحی اکولوژیکی بوده و در جهت افزایش کیفیت ساختمان، صرفه جویی در مصرف انرژی و استفاده از انرژ های نو و هم سو شدن با طبیعت می باشد و میتواند تاثیرات مخرب زیست محیطی را کاهش دهد. همچنین این رویکرد با توجه به مشکل اساسی اغلب کلانشهرها در رابطه با توسعه فضای سبز شهری، تقسیم وتوزیع عادلانه فضای سبز محله ای درتناسب با ساخت و ساز شهری و استفاده کاربردی ازبام ها به عنوان فضای سبز عمومی یاخصوصی، گامی موثر به سوی توسعه و افزایش سرانه فضای سبز درکنار محل کار یا زندگی شهروندان محسوب می شود و برای افراد جامعه به خصوص سالخوردگان و کودکان فضای سبز امنی درکنار محل زندگیشان به وجود می آورد . این فناوری سبز در ایران کهسرانه فضای سبز آن از حد متوسط نیز پایین تر است به علت ناآگاهی و عدم شناخت و بی توجهی مردم و مسوولان همچنان ناشناختهو مهجور باقی مانده است. پرداختن به این فناوری می تواند یکی از بزرگترین تحولات مثبت زیست محیطی در شهرها محسوب شود. در این مقاله به بررسی تاثیر بامهای سبز در توسعه پایدار شهری و نحوه تاثیرگذاری برعوامل و معیارهای موثر بر مولفه زیست محیطی پرداخته شده است. در این راستا ضمن معرفی و بیان تاریخچه مختصری از بامهای سبز به چگونگی ساختار، انواع روشهای ایجاد،مزایای کاربرد، موانع پیشرو در کاربرد و مراحل مختلف اجرای آنها اشاره شده و با توجه به در نظرگرفتن پارامترهای هرم کلان توسعه پایدار، تاثیر ایجاد بامهای سبز بر عوامل موثر بر توسعه پایدار و معیارهای موثر بر مولفه زیست محیطی مورد بررسی قرار گرفته است. در انتها نیز ضمن بیان نمونه هایی از بکارگیری بامهای سبز در برخی کشورها و اهمیت آن بر توسعه پایدار شهری و مولفه زیست محیطی، این فناوری به صورت روشی برای ساخت بام در برخی اقلیمهای ایران پیشنهاد شده است.

کلیدواژه ها:

بام سبز ، توسعه پایدار ، فناوری نوین ، پارامترهای هرم کلان توسعه ، مولفه زیست محیطی