مزایای کشت توأم میگو و سایر آبزیان

میگو در میان سخت پوستان برای آبزی پروری ترجیح داده می شود و اثبات این ادعا اختصاص گسترده وسیعی از مزارع پرورشی به این گونه می باشد (Martínez-Porchas et al., 2010). با این حال گسترش بیش از حد صنعت پرورش میگو نگرانی های زیست محیطی به همراه دارد که این به علت تجمع زیاد مواد مغذی و عدم تصفیه پساب ها در این سیستم می باشد. این مواد آلی و مغذی اگر قبل از پراکندگی در محیط تصفیه نشوند، ممکن است منجر به کاهش اکسیژن محلول و افزایش بیش از حد مواد مغذی یونریفیکاسیون شوند و در نهایت در بستر رسوب می کنند و علاوه بر مسائل زیست محیطی، ضرر اقتصادی و کاهش سود را بهمراه دارند (Yuan et al., 2010) از طرفی، پرورش میگو در سیستم های متراکم، محیطی سرشار از مواد مغذی ایجاد کرده که برای رشد باکتری ها و پاتوژن ها بسیار مطلوب می باشد. ( Thomas et al.,2010) . استفاده از گونه های دیگر آبزی همراه با میگو در مزارع پرورشی باعث کاهش مواد مغذی محلول، فیلتر کردن ذرات معلق، تغذیه از مواد آلی اضافی، بهبود کیفیت آب و افزایش مقاومت در برابر بیماری های می شود (Martínez-Porchas et al., 2010).