تأثیر کود مرغی بر جزءبندی شیمیایی پتاسیم در خاکهای مناطق گردوکاری تویسرکان

در پژوهش حاضر تأثیر افزودن کود مرغی بر جزءبندی شیمیایی پتاسیم در خاک های مناطق - گردوکاری شهرستان تویسرکان موردبررسی قرار گرفت. بدین منظور، 6 نمونه خاک سطحی (30-0 سانتی متری) و 6 نمونه خاک زیرسطحی (30-60 سانتی متری) به طور تصادفی انتخاب و نمونه برداری شد. کانی شناسی خاک های مورد مطالعه نیز انجام گرفت، که ترتیب فراهمی کانی ها بصورت کوارتز>بیوتیت> مسکویت> آلبیت> اورتوکلاز مشاهده گردید. سپس شکل های مختلف پتاسیم (محلول، تبادلی، غیرتبادلی و کل) به ترتیب با آب مقطر، استات آمونیوم یک مولار، اسید نیتریک یک مولار جوشان و تیزاب سلطانی عصاره گیری و تعیین گردید. میانگین مقادیر پتاسیم محلول، تبادلی، غیرتبادلی و ساختاری در خاک های مورد مطالعه به ترتیب در خاک های سطحی 86/60، 327/73، 1211/66 و 6096/84 میلی گرم بر کیلوگرم و در خاک هایزیرسطحی 60/82، 304/80، 827/91 و 5861/83 میلی گرم بر کیلوگرم بود. نتایج نشان داد که مقادیر شکل های مختلف پتاسیم در خاک های سطحی بیشتر از زیرسطحی بوده و همچنین مقدار پتاسیم ساختمانی در منطقه مورد مطالعه نسبت به جزءهای دیگر بیشتر می باشد. همچنین اثرات کاربرد کود مرغی بر شکل های مختلف پتاسیم مورد بررسی قرار گرفت که در نتیجه، جزءهای مختلف پتاسیم افرایش یافتند اما این تأثیر بیشتر در جهت افزایش پتاسیم محلول و تبادلی بود. همچنین با افزودن کود مرغی، افزایش مقادیر شکل های مختلف پتاسیم در خاک های سطحی بیشتر از زیرسطحی بود. افزایش پتاسیم محلول درنتیجه کاربرد کود مرغی می تواند احتمال آبشویی پتاسیم را افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

جزءبندی شیمیایی پتاسیم ، مناطق گردوکاری ، کود مرغی ، تویسرکان ، کانی شناسی