بررسی چند روش کاهش نشت در سدهای خاکی

یکی از مسائل مهم در طراحی سدهای خاکی نشت از زیر سد می باشد. این نشت موجب افزایش فشار هیدرواستاتیکی در پی و اصطلاحات افزایش نیروی بالابرنده می شود.بنابراین پدیده نشت بایدبه گونه ای کنترل و محدود شودتا ازاتلاف آب وایجاد اثرات نامطلوب حاصل ازآن نظیر آب شستگی جلوگیری شود.دراین مقاله جهت بررسی گزینه های مختلف کاهش نشت ازنرم افزار Seep-2D به روش اجزای محدود مدلسازی شده است.در این پژوهش به بررسی تاثیر نسبت ارتفاع دیواره آب بند به عمق فنداسیون،میزان نفوذپذیری هسته به پوسته در دو حالت ایزوتروپ وغیر ایزوتروپ زمانی که هسته سد بصورت مایل است مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان می دهد که افزایش طول دیواره آب بند مادامی که کمتر از ضخامت لایه نفوذپذیر باشد تاثیر چشم گیری در کاهش دبی نشت ندارد اما هنگامی که طول دیواره آب بند بیشتر از ٩٠ درصد ضخامت لایه نفوذ پذیر باشد دبی نشت بطور قابل ملاحظه ایی کاهش یافت و هم چنین با افزایش نسبت نفوذپذیری مصالح هستبه پوسته مقدار دبی نشت افزایش می یابد اما زمانی که نسبت نفوذپذیری هسته به پوسته بیشتر از ٢٠ درصد می شود سرعت افزایش دبی نشت کاهش می یابد اما نرخ افزایش دبی نشت با افزایش ضریب تبدیل مقدار نسبتا ثابتی می باشد.

کلیدواژه ها:

سد خاکی ، نشت ، دیوار آب بند ، نفوذپذیری و seep-2D