تاثیر متقابل تنش خشکی و تیمارهای برطرف کننده تنش خشکی بر روی میزان کلروفیل a و کلروفیل b گیاه شنبلیله

تنش خشکی از مهمترین عامل کاهش معنی دار عملکرد گیاهان زراعی و دارویی به شمار می رود. استفاده از مواد تنظیم کنندرشد گیاهی همچون براسینواستروئید ها راهکار عملی برای کاهش این خسارات است. در این آزمایش تاثیر متقابل تنش خشکی تیمارهای برطرف کننده (براسینولید و پتاسیم) تنش خشکی بر روی خصوصیات رویشی و زایشی شنبلیله در سال 1393 در آزمایشگاه شهید احمدی روشن دانشگاه آزاد اسلامی شهرستان مرند مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک کامل تصادفی با 3 تکرار و 12 تیمار صورت پذیرفت. تعداد کل گلدان های آزمایش 36 عدد بود. تیمارها مطابقچیدمان تصادفی گلدان ها اعمال گردیدند. تیمار اول شامل فاکتور تنش خشکی در 3 سطح ( 1-0/85 Fc و Fc-0/7-0/65 و Fc 0/55-0/45 ) تیمار دوم شامل فاکتور ماده براسینولید در دو سطح و تیمار سوم شامل پتاسیم در دو سطح بود. نتایج بدست آمده نشان داد که تنش خشکی تاثیر معنی داری بر روی کاهش میزان کلروفیل a و افزایش میزان کلروفیل b افزایش یافتند. بر اساس نتایج پژوهش حاضر میزان کلروفیل کل تحت تاثیر دور آبیاری واقع نشدند. استفاده از براسینولید موجب افزایش معنی دار میزان کلروفیل b شد. استفاده از پتاسیم نیز موجب افزایش معنی دار مقدار کلروفیل b شد. بطور کلی می توان گفت زمانی ک گیاه در مراحل رویشی و یا زایشی رشد خود در معرض تنش خشکی قرار گیرد، براسینولید می تواند از کاهش شدید میزان کلروفیل جلوگیری کند.

کلیدواژه ها:

شنبلیله ، استرس آبی ، براسینولید ، پتاسیم ، کلروفیل a ، کلروفیل b