مطالعه اثر رقابت و نسبت برابری زمین در کشت مخلوط

گیاهان برای جذب منابع طبیعی رقابت می کنند اما می توانند با هم در شرایط نیازها و آشیانه های اکولوژیک مختلف با موفقیت زندگی کنند. در کشت مخلوط عاری از علف هرز خصوصیات مورفولوژیک از جمله ارتفاع گیاه و پویایی سطح برگ می تواند تعیین کننده رقابت باشد. حالت رقابتی گونه ای معین برای تابش خورشیدی و عملکرد آن است که به شاخص سطح برگ و ارتفاع آن در ارتباط با گیاه همراه آن دارد. پویایی سطح برگ، ارتفاع گیاه،پویایی رشد ریشه و کارایی استفاده از منابع عامل مهمی هستند که توانایی رقابت گونه ها و ژنوتیپ ها را تحت تأثیر قرار می دهند. اساس ارزیابی کشت مخلوط مقایسه عملکرد محسود با عملکرد واقعی تک کشتی خواهد بود. معیاری که اغلب جهت داوری در محاصره بودن کشت مخلوط مورد استفاده قرار می گیرد، نسبت برابری زمین است. در تحقیق حاضر مروری بر اهمیت رقابت و نسبت برابری زمین در کشت مخلوط انجام گردیده است.

کلیدواژه ها:

کشت مخلوط ، رقابت ، نسبت برابری زمین