ارزیابی اثرات زیست محیطی تیمارهای ضدعفونی بذر لوبیا (Phasaeolus vulgaris L.) و نخود (Cicer ariegtinum)

با توجه به اهمیت ضدعفونی بذر و تأثیر آن در کنترل بیماری های بذر زاد و نیز برنامه ریزی جهت کاربرد آفت کش ها نیاز به ارزیابی اثرات زیست محیطی آفت کش ها است. برای این منظور، از شاخص های متعددی استفاده می گردد کلیپی از این شاخص ها، شاخص تأثیر زیست محیطی آفت کش ها است. در این مطالعه شاخص تأثیر زیست محیطی و اجزای آن (کارگر مزرعه، مصرف کننده و اب شوی و اکولوژی) برای قارچ کش های توصیه شده در ضدعفونی بذور لوبیا ، قارچ کوش تیابندازول دارای مقادیر بیشتری در هر سه جزء شاخص بود. در بین اعضای شاخص مربوط به قارچ کش کاپیتان در ضدعفونی بذر نخود بیشترین خطر آفرینی مربوط به جز اکولوژی و کمتر خطرآفرین نیز مربوط به جز مصرف کننده و آب شویی بود. در بین تیمارهای بذری کنترل برق زدگی نخود قارچ کش مانکوزب بیشترین مقدار جز کارگر مزرعه و کمترین مقدار دو جزء دیگر را دارا بود، ولی با توجه به مقدار بالای نرخ کاربرد مزرعه ای آن،خطرآفرین و آن نسبت به دو قارچ کش دیگر بیشتر ارزیابی می گردد. در کنترل سختی نخود با توجه به مقادیر شاخص ترکیبی دو قارچ کش ایپرودیون و کاربندازیم خطرآفرین یک بیشتری به دنبال داشته و جایگزین آن با بنومیل ایمن تر ارزیابی می گردد. بیشترین اثر منفی کاربرد این قارچ کش ها در جزء اکولوژی دیده شد.

کلیدواژه ها:

بیماری بذرزاد ، شاخص تاثیر زیست محیطی( EIQ) ، قارچ کش