بررسی روند تغییرات کاربری اراضی کشاورزی و توسعه شهری شهرستان شوشتر با استفاده از روش حداکثر احتمال و تکنیک های سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی در سال 1991 و 2014

امروزه استفاده از تصاویر ماهواره ای چند زمانه و نقشه های رقومی جهت آشکارساختن تغییرات یکی از نیازهای اساسی در مدیریت و ارزیابی منابع طبیعی است. بنابراین نقشه تغییرات کاربری را که نتیجه فرایند آشکارسازی تغییرات می باشد،می توان بر اساس تصاویر چند زمانه سنجش از دور تهیه کرد و پیامد های مربوطه را مورد بررسی قرار داد. در تحقیق حاضر به بررسی روند تغییرات کاربری اراضی کشاورزی و توسعه در سال های 1991 و 2014 با استفاده از سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی پرداخته شده است. محدوده مورد مطالعه بخشی از شهرستان شوشتر از توابع استان خوزستان می باشد که در سال 1394 مورد پژوهش قرار گرفت. جهت تهیه نقشه های پوشش اراضی ،عملیات طبقه بندی ،تجزیه و تحلیل بر روی تصاویر سال های 1991 و 2014 ماهواره لندست 5 و لندست و 8 درمحیط نرم افزار ENVI 4.3 و Arc GIS10.2 انجام پذیرفت . پس از انجام اقدامات مورد نیاز در مرحله پیش پردازش با روش طبقه بندی حداکثر احتمال، در محیط نرم افزار Arc Gis نقشه کاربری اراضی منطقه در سال های 1991 و 2014 بدست آمد. مقایسه نقشه های استخراج شده نشان داد که اراضی کشاورزی از 17.6 درصد سطح کل حوزه در سال 1991 به 24.5 درصد در سال 2014 افزایش داشته و توسعه شهری و اراضی ساخته شده از 6.3 درصد در سال 1991 به 17.2 درصد در سال 2014 افزایش یافته است. صحت سنجی نتایج با واقعیت های زمینی و بازدید میدانی گویای صحت کلی برابر 94.7% و 92.8 % و ضریب کاپای برابر 0.85 و 0.7 در تصاویر لندست سال 1991 و لندست 8 سال 2014 می باشد که قابل قبول است.

کلیدواژه ها:

سنجش از دور ، سیستم اطلاعات جغرافیایی ، روش حداکثر احتمال ، توسعه شهرستان شوشتر