چک لیست معیارهای مناسب سازی فضاهای آموزشی

کودکان معلول در آموزش و پرورش ازحقوقی مشابه با افراد سالم برخوردارند. و جهت گیری و سیاستگذاری آموش وپرورش بر این است که برای تمامی گروه ها با رویکرد آموزش فراگیر، زمینه فراگیرسازی اجتماعی را به وجود آورد. دیدگاهی که در 20 سال گذشته به خصوص از سال 1981 میلادی (سال بین المللی معلولین)، در رابطه با تعلیم و تربیتت دانش آموزان معلول شکل گرفت. روش اموزش تلفیقی است که یوست ن کودکان معلول به نظم معمول آموزش و پرورش در سطجی گسترده را مطرح می کند. این دیدگاه بر پایه قرار دادن کودکان معلول درکنار کودکان سالم، نه تنها به پذیرش «تفاوت در قدرت تحرک»ی که میان آنها وجود دارد، کمک می کند و عقل و احترام متقابل را افزایش می دهد، بلکه اصل عادی جلوه دادن معلولیت را نیز تحقق می بخشد و با ایجاد تماس و رابطه هرچه بیشتر میان دانش آموزان سالم و معلول در پیوستن معلول به جامعه تاثیر بسزایی خواهد داشت. جهت برقراری عدالت آموزشی، و بر اساس اصل روش آموزش تلفیقی، نوسازی و بهسازی ساحتار مدارس فعلی نیازمند تجدید نظر بر مبنای معیارهایی است که قابلیت دسترسی و بهره وری راحت تمامی استفاده کنندگان با شرایطی یکسان را مهیا نماید. تحقق این هدف نیازمند شناخت مشکلات وضعف های موجود برای یافتن ضوابط و راهکارهای اجرایی دارد. با توجه به اینکه درزمینه مشکلات معلولان جسمی – حرکتی تحقیقات عدیده ای انجام شده است، با تفکیک کردن اجزای ساختاری فضای آموزشی، مقاله حاضر سعی بر آن دارد تا با ارائه چک لیست ضوابط طراحی و کنترل مناسب سازی طرح معماری فضاهای آموزشب، اصل برابری فرصت ها را محقق نمایی. تهیه چک لیست طراحی و کنترل طرح معماری جهت تمامی ساختمان های شهری قبل از تایید طرح معماری پیشنهاد میشود. این اجزا در فضاهای آموزشی شامل ضوابط مناسب سازی دسترسی ها و مکان یابی فضاهای آموزشی، ورودی ، محوطه مداری، راهرو، کلاس ها، فضاهای کمک آموزشی، فضاهای بهداشتی ، پلکان، سطوح شیب دار، بازشوها، و بالابر می باشد.

کلیدواژه ها:

مناسب سازی ، معلولین جسمی - حرکتی ، آموزش تلفیقی ، فضای آموزشی ، چک لیست کنترل ضوابط معماری