تجدید نظر در تابلوی مغازه ها تحولی چشمگیر در چهره شهر

سال انتشار: 1385
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 3,228

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCEUED01_063

تاریخ نمایه سازی: 28 اردیبهشت 1385

چکیده مقاله:

ضرورت پرداختن به چیدمان فضاهای تبلیغاتی و تابلوهای معرفی مشاغل، مغازه ها، موسسات و … یکی از نیازهای امروز کلان شهرها می باشد. اگر دقایقی در یکی از میادین اصلی شهر چون تهران (مثل میدان انقلاب، میدان هفتم تیر یا میدان پانزده خرداد در بازار) توقف کنید انبوهی از تابلوهای تبلیغاتی مغازه ها و موسسات ریز و درشت با ترکیب رنگی ناهمگون و متفاوت اولین چیزی است که توجه شما را به خود جلب میکند. تقریبا همه میادین اصلی و خیابان های ما بدون نظم و ترتیب خاصی مملو از این تابلوهاست که صاحب هر مغازه و موسسه ای برای معرفی شغل خود و برای جلب نظر مشتری آن را در نکانی دلخواه، در ابعاد، رنگ و فونت و جمله بندی دلخواه نصب کرده و علاوه بر اینکه در این میان حقوق شهروندی و همسایگی نیز غالبا رعایت نمی شود، چهره شهر را شلوغ و بی نم تداعی می کند. اما، برای نمونه، در کشورهای شرق آسیا نظم مبلمان شهری را از تابلوهای مغازه ها آغاز کرده اند. به طوری که در کره جنوبی تابلوی مغازه ها به لحاظ ارتفاع محدودیتی ندارد، ولی به لحاظ عرض تابلوها همه منصوبات بایستی در حدود 40 سانتیمتر باشند که این تابلوها به صورت عمودی و با جلوه ای خاص نصب می شوند. این هارمونی و نظم در سایر کشورها مثل ژاپن و چین نیز رعایت میشود. اما در تهران، درکلان شهری مثب تهران، ایجاد یک محدودیت تبلیغاتی برای کلیه مغازه ها و موسسات به لحاظ نصب تابلو می تواند به یک باره تفاوت اساسی را در شهر ایجاد کند. در نظر گرفتن یک ارتفاع مجاز از زمین و مرز معین افقی برای نصب تابلو، اولین گام مثمرثمر، در حذف تابلوهایی است که از طبقه چهارم یک ساختمان (در درجه اول بدون در نظر گرفتن ایمنی) بیون زده و در عرض تابلوی این موسسه در مدخل ورودی ساختمان در ارتفاع (مثلا 4 متری) از کف در کنار تابلوی مغازه های مجاور نصب می شود. گام دوم تخصیص ابعاد مناسب برای تابلوهاست. بعضا دیده شده که تابلوهای بسیار بزگر درشهر در کنار یک تابلوی بسیار کوچک قرار گرفته اند و علاوه بر اینکه چهره مهندسی شهر و چیدمان شهری را مخدوش می کند نظم موجود را نیز بر هم میزند. در حالی که می توان برای همه تابلوها ارتفاع 75 متر را الزامی نمود و طول تابلو را به مالک سپرد. اختصاص رنگ و فونت خاص به تابلوی ویژه پزشکان و مراکز خدمات درمانی، گام سوم و مهمترین است که جلوه شهر را زیر و رو می کند . البته این موضوع پیش از این تا حدی رعایت میشد و تمام پزشکان از تابلوهای سفید استفاده می کردند، اما اخیرا مشاهده شده که رنگ و بوی تبلیغات، حرفه پزشکی را نیز احاطه کرده و تبلیغات متفاوت بدون توجه به چهره محله و خیابان درتابلوی این صنف نیز مشهود است. به طور مختصر، اولین مرحله از مناسب سازی شهری، تجدید نظر در چینش تابلوهای بی شماری است که از هر طبقه و مغازه و ساختمانی بدون رعایت هیچ اصلی بیرون زده است.

نویسندگان

مجید حاتمی

دانشجوی سال آخر مهندسی