بررسی عوامل موثر بر ظرفیت پوست گیری وبرخی از خصوصیات فیزیکی و شیمیایی دانه آفتابگردان روغنی استان گلستان

خواص بیوفیزیکی و شیمیایی دانه های آفتابگردان روغنی سه واریته پروگرس، هایسان 33 و یوروفلور که از چهار مکان علی آباد، گلیداغ، کلاله و کالپوش واقع در استان گلستان نمونه گیری شده بود بررسی شد مقدار فراوانی دانه ها، میزان روغن دانه کامل، مغز دانه و پوسته آن با استفاده ازروشهای استاندارد مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین ویژگیهای دانه پس از پوستگیری که شامل راندمان پوستگیری، مقدار مغز دانه کامل و شکسته، مقدار نرمه، مقدار دانه پوست نشده و مقدار پوسته بررسی شد. میزان دانه های بزرگ از 580 / 3(هایسان 33 علی آباد) تا 487 / 28 درصد (پروگرس کلاله)و میزان پوسته دانه ها از 792 / 25 (هایسان 33 علی آباد) تا 825 / 28 درصد (هایسان 33 کلاله)متغیر بود. راندمان پوستگیری نیز بین 60 / 61 درصد برای اندازه کوچک هایسان 33 علی آباد تا 72 / 92 درصد برای اندازه بزرگ هایسان 33 علی آباد متغیرمی باشند. نتایج نشان داد بین راندمان پوستگیری و میزانپوسته رابطه ای مثبت و معنی دار در سطح 1 درصد (** 800 / r=0 ) وجود دارد. با مشاهده اثر اندازه در راندمان پوستگیری دانه های بزرگتر کارایی بیشتری داشتند.

کلیدواژه ها:

دانه آفتابگردان ، خواص شیمیایی ، خواص بیوفیزیکی ، توزیع اندازه دانه ، راندمان پوستگیری