مقایسه خواص ضد میکروبی عصاره آبی و الکلی سماق قرمز ایرانی و بررسی اثر اتوکلاو روی خواص ضدمیکروبی دو عصاره

الودگی غذا توسط میکروارگانیزم ها همیشه تهدید جدی برای جامعه بوده است امروزه ادویه ها به عنوان ضدمیکروب مورد توجه ویژه ای درصنعت غذا قرارگرفته اند دراینجا اثر ضد میکروبی عصاره های آبی و الکلی سماق قرمز ایرانی روی سه باکتری گرم مثبت Bacillus coagulans ، Staphylococcus aureus Bacillus subtilis و باکتری گرم منفی Escherichia coli به روشهای چاهک و دیسک دیفیوژن بررسی و MIC MBC به روش میکروپلیت اندازه گیری شده و نتایج مربوط به عصاره الکلی و آبی با هم مقایسه شده اند عصاره ها به روش خیساندن بدست آمده اند محدوده غلظت استفاده شده برای MIC بین 0/0046 تا 5%w/v به روش دو برابر کردن غلظت است حساس ترین باکتری به عصاره آبی و الکلی باسیلوس کواگولانس با MIC 0/1 و 0/0187 به ترتیب و بعد از آن استافیلوکوکوس آرئوس 0/075 و 0/0375 و مقاومترین باکتری به عصاره آبی باسیلوس سابتیلیز 0/46 و به عصاره الکلی اشرشیاکلی 0/31 بودها ند علاوه براین اثر اتوکلاو روی خواص ضدمیکروبی دو عصاره بررسی شده است. طبق نتایج نواحی بازدارندگی عصاره های استریل شده به روش اتوکلاو کمتر از نواحی بازدارندگیدرروش فیلتر استریل و MIC های بدست آمده بزرگتر بودند که می توان نتیجه گرفت که اتوکلاو اثر ضدمیکروبی عصاره ها رااندکی کاهش میدهد.

کلیدواژه ها:

سماق قرمز ایرانی - باکتری بیماریزا اثرات ضدمیکروبی ، حداقل غلظت بازدارندگی ، حداقل غلظت کشندگی ، اتوکلاو