مطالعه تأثیر کلرید سدیم و حرارت بر روی نابودی انگل لینگواتولا سراتا (Linguatula serrata) در شرایط آزمایشگاهی

لینگواتولا سرانا عامل یکی از بیماری های انگلی منتقله از مواد غذایی به انسان می باشد. مرحله نابالغ (نوچه) این انگل می تواند فراورده های گوشتی به ویژه کبد خوراکی دام های اهلی را آلوده کند. هدف از این تحقیق، ارزیابی تأثیر کلرید سدیم و حرارت بر روی نابودی انگل لینگواتولا سراتا و یافتن الگوییب رای فرایندهای مؤثر بر ارتقای ایمنی فراورده های گوشتی مانند کبد می باشد. مواد و روش ها: تعداد 30 عدد نوچه انگل لینگواتولا سراتا (در سه تکرار) به طور جداگانه در لوله های پلاستیکی محتوی غلظت های مختلف محلول کلرید سدیم (2%، 5%، 10%) قرار داده شدند. همچنین تعداد 30 انگل (در سه تکرار) در لوله های حاوی محلول فسفات بافر سالین، بطور جداگانه تحت دماهای 50، 60 و 72 درجه سانتی گراد قرار گرفتند. به عنوان گروه شاهد، تعداد 30 انگل در دمای 4 درجه سانتی گراد نگهداری شدند. نتایج و بحث: زمان بقای انگل ها در محلول 10% نمک کلرید سدیم بسیار کوتاه بوده و تمام آنها پس از 3 ساعت از بین رفتند. اما مواردی که در محلول 2% نمک نگهداری شده بودند تا مدت 48 ساعت زنده ماندند (P<0.05). مرگ تمام انگل های نگهداری شده در دماهای 60 و 72 درجه سانتیگراد پس از 5 دقیقه رخ داد. اما انگل های گروه شاهد طولانی ترین زمان بقا را نشان دادند و مرگ آخرین مورد آنها تا روز 34 به طول انجامید (P<0.05). نتیجه گیری کلی: کلرید سدیم (نمک خوراکی) و حرارت اثرات انگل کشی قابل توجهی بر روی نوچه لینگواتولا سراتا دارند. اما به نظر می رسد نگهداری فراورده های گوشتی نظیر کبد در دماهای پائین (دمای یخچالی) مقاومت انگل لینگواتولا سراتا را افزایش می دهد و لذا نگهداری در یخچال قادر به حفظ ایمنی این دسته از انواع مواد غذایی در مقابل آلودگی به این انگل نخواهد بود.

کلیدواژه ها:

لینگواتولا سراتا ، کلرید سدیم ، حرارت ، ایمنی مواد غذایی