بررسی ماندگاری میوه سیب پوشش داده شده با پوشش فعال پلی ساکاریدی

در سالهای اخیر پوشش های خوراکی برای حفظ و نگهداری میوه ها بصورت گسترده و با موفقیت بکار گرفته شده است. به همین دلیل با استفاده از بیوپلیمرهای طبیعی موجود در منابع گیاهی یعنی یکتین و کربوکسی متیل سلولز پوشش برای افزایش ماندگاری سیب رد دلیشز تهیه شد. در این تحقیق برای فرمولاسیون پوشش سیب (کربوکسی متیل سلولز، پکتین، اسید آسکوربیک، اسید سیتریک، سروبات پتاسیم و پوتیلید هیدروکسی آنیزول) در 3 تکرار مورد استفاده قرار گرفت. محلول پوشش دهنده سیب، محتوی 2% کربوکسی متیل سلولز، 2% یکتین، 1/9% اسید آسکورییک، 1/9% اسید سیتریک، 2/98% سوربات پتاسیم و 0/16 یوتیلید هیدروکی آنیزول (درصد وزنی- وزنی) به عنوان محلول پوشش تهیه شد.تأثیرهای پوشش روی کیفیت سیب شامل کاهش وزن، سفتنی یافت، اسیدیته قابل تیتر مورد ارزیابی قرار گرفت. سیب های پوشش دار بعد از 40 روز میزان کاهش وزن کمتری را در مقایسه با سیب های بدون پوشش نشان دادند(P<0/05). نتایج آزمون سفتی بافت نشان داد سیب های پوشش دار بافت اولیه خود را حفظ کردند. مقادیر اسیدیته قابل تیتر سیب های پوشش دار به طور شاخصی بالاتر از نمونه های بدون پوشش بود. به طور کلی استفاده از پوشش باعث افزایش ماندگاری و حفظ کیفیت در طی دوره نگهداری سیب شد.

کلیدواژه ها:

سیب ، پوشش خوراکی فعال ، کربوکسی متیل سلولز ، یکتین ، افزایش ماندگاری