شناسایی و تجزیه و تحلیل مخاطرات در عرصه تولید مواد غذایی

مدیریت ریسک بر اساس الزامات ISO31000 شامل شناسایی، تجزیه و تحلیل، اولویت بندی ریسک و در نهایت تعریف پروژه های مرتبط برای کاهش یا حذف ریسکهای شناسایی شده در فرآیند میباشد. در حقیقت مانند بسیاری از مباحث مدیریت کیفیت پس ازشناسایی پروژههای بهبود که ناشی از شناسایی پیامدهای ریسک میباشد، مدیران ارشد سازمان جهت نشان دادن تعهد خود به سیستم با تزریق منابع و متعادل کردن شرایط محدود و خواستههای نامحدود اقدام به بهبود در فرآیندهای سازمان را در دستورکار خود قرار می دهند. در چرخه تامین مواد غذایی از مزرعه تا سفره همواره مواد غذایی با خطرات بی شماری روبرو خواهند شد که مشکلات بسیاری را برای فرایندهای بعدی و مصرف کنندگان نهایی به دنبال خواهد داشت. با مطالعات صورت گرفته علیرغم انجام ارزیابیهای ریسک با تکنیک تجزیه و تحلیل خطر و نقاط کنترل بحرانی(HACCP (در زنجیره تامین مواد غذایی، پیامدهای واقعی ناشی از ریسک رویمصرف کنندگان توسط مدیران ارشد و کارکنان به خوبی درک نشده و عملا این روش تنها به ذکر نوع خطر(فیزیکی، شیمیایی و میکروبی)بسنده میکند. پس با این وجود، مدیران ارشد نمیتوانند بر اساس خروجی فرایند مدیریت ریسک، جهت تزریق منابع تصمیمگیری نمایند و باز به نخبگان عرصه صنعت جهت تصمیمگیری نهایی مراجعه میکنند، که این مسیله پروژه ارزیابی ریسک را عملا از حیز انتفاع ساقط میگرداند. در این مقاله سعی داریم با الهام از تکنیک تجزیه و تحلیل خطاهای بالقوه و اثرات آن(FMEA ،(طراحی جداول اختصاصی، شدت، وقوع و تشخیص و طرح HACCP مدل اثربخشتر و کاربردیتری را برای مدیریت ریسک پروژههای غذایی ارایه بدهیم.

کلیدواژه ها:

مدیریت ریسک ، تجزیه وتحلیل خطاهای بالقوه و اثرات آن ، نقاط کنترل بحرانی ، ایمنی ، رضایت مشتری