مقایسه اثرات ضدمیکروبی اسانس های گیاهی آویشن شیرازی و زیره سیاه

اسانس ها مواد معطر فراری هستند که شامل مخلوط پیچیده ای از مواد شیمیایی آلی مانند ترپنوئیدها، آلدئیدها، الکل ها، استرها و کتون ها می باشند . در این مطالعه گیاهان توسط دستگاه آسیاب برقی کاملا پودر می گردد و به روش تقطیر با آب با دستگاه کلونجر، اسانس خالص بدست می آید. برای تعیین اثرات ضد میکروبی از روش انتشار با دیسک کاغذی علیه 5 میکرو ارگانیسم سودوموناس آئروژینوزا، استافیلوکوکوس اورئوس ، اشرشیاکلی باسیلوس سرئوس، سالمونلا انتریتیدیس، استفاده شده است. نتایج آزمایشات نشان داده است بیشترین فعالیت ضد میکروبی (P<0/05) مربوط به اسانس های آویشن شیرازی است که دارای دو ترکیب بازدارنده تیمول و کارواکرول می باشد هم چنین اسانس آویشن شیرازی نسبت به اسانس زیره سیاه دارای قدرت تاثیر بیشتری بر روی باکتری های گرم مثبت نسبت به باکتری ها گرم منفی می باشد که علت این امر تفاوت در ساختار دیواره سلولی آن ها می باشد. کارواکرول و تیمول غشاء خارجی میکروارگانیسم ها را تخریب کرده و سبب خروج لیپوساکاریدها و افزایش نفوذپذیری غشاء سیتوپلاسمی به ATP می شود.خروج ATP منجر به تمام شدن ذخیره انرژی سلول و مرگ سلول می شود.

کلیدواژه ها:

اسانس ، آویشن شیرازی ، زیره سیاه ، خاصیت ضدمیکروبی