درون پوشانی اجزای زیست فعال مواد غذایی برای حفظ عملکرد و تحویل هدفمند

امروزه استفاده از مواد غذایی حاوی ترکیبات زیست فعال در حال افزایش است. این ترکیبات به افزایش سلامتی و جلوگیری از بیماری ها کمک می کنند. مولکول های زیست فعال و سلول های زنده ی زیست فعال هر دو زیست فعال محسوب می شوند. منظور از سلول ها همان پروبیوتیک ها می باشد. هردو دارای میزان بقای کم هستند. در مواد غذایی چون در طی فرایند و نگه داری یا هنگام مصرف و عبور از سیستم گوارشی قبل از نقطه ی مورد نظر تخریب می شود. کپسوله کردن برای پروبیوتیک ها الزامی است چون در محصولات لبنی و پودری میزان بقا بسیار پایین است. کپسوله کردن نه تنها بقا را افزایش می دهد، بلکه مهمتر از آن باعث محافظت از قابلیت های سلول ها تا لحظه ی رسیدن به نقطه ی هدف می شود. روش های مختلفی برای کپسوله کردن ترکیبات زیست فعال استفاده می شود. رایج ترین فن آوری های اعمال شده شامل امولسفیه کردن ، خشک کردن اسپری و خنک کننده اسپری، خشک کن سرمایشی بستر سیال ،پوشش دادن و اکستروژن است، روش های پرهزینه مانند لیپوزوم و سیکلو دکسترین هم استفاده می شود. وقتى آزادشدن هدفمند مورد بررسی قرار گرفت، محققان دریافتند که کدام فرایند در روده انسان قابل بکار گیرى است تا آزاد شدن هدفمند را تسهیل کند. اکثر سیستم هایى که درگذشته مورد استفاده قرار می گرفتند، به استرس مکانیکى، ph و زمان هاى متفاوت عبور از دستگاه گوارش حساس بودند. سیستم هاى جدید از غلظت هاى مختلف آنزیم های میکروبیوتا در قسمت هاى مختلف روده سود می برند. این سیستم ها باید در صنعت غذا بیشتر مورد توجه قرار گیرد. چون اجازه ى آزاد شدن دقیق ترکیبات زیست فعال را می دهند. قاعده اصلى آزاد شدن هدفمند توسط فعالیت آنزیمى میکروبیوتا با بسیارى از کربوهیدرات ها که عموما GRAS هستند سازگار است.