پوشش دهی میگو با پوشش خوراکی حاوی نانوامولسیون اوژنول و آلوئه ورا و بررسی اثر آن طی نگهداری به صورت سرد

هدف از این مطالعه بررسی کارایی نانوامولسیون تهیه شده از اوژنول در حضور آلوئه ورا برای افزایش پایداری میگو طی نگهداری در یخچال می باشد. نانوامولسیون ها در غلظت 0 ، 1 و 2 درصد آلوئه ورا و 0 ، 1/5 و 3 درصد اوژنول با استفاده از امولسیفایر توئین و پس از تیمار اولتراسونیک محلول های فوق در توان 300 وات، فرکانس 20 کیلوهرتز به مدت 30 دقیقه تهیه شدند. پس از پوشش دهی میگوها با پوشش های تهیه شده، ویژگی های آنها طی 7 روز انبارداری دردمای 4 درجه سانتی گراد مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور میزان جذب پوشش بر سطح میگو و ویسکوزیته آن، pH ، خروج خونابه، افت پخت، بافت و شدت اکسیداسیون میگوها طی روزهای اول، سوم، پنجم و هفتم انبارداری بررسی شد. نتایج نشان داد افزایش غلظت اوژنول سبب افزایش ویسکوزیته و میزان جذب پوشش گردیده. همچنین حضور مقادیر بیشتر این ترکیب همراه با آلوئه ورا به طور معنی داری (P> 0/05) میزان خروج خونابه و افت پخت، کاهش روشنایی، افزایش pH و شدت اکسیداسیون را کاهش داده و بر سفتی بافت افزود. بهترین نتایج پس از پوشش دهی میگو با نانوامولسیون حاوی 3 درصد اوژنول و 2 درصد آلوئه ورا به دست آمد. بنابراین استفاده از نانوامولسیون مذکور برای پوشش دهی میگو به منظور افزایش عمر ماندگاری آن در دمای 4 درجه سانتی گراد توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

پوشش خوراکی ، نانوامولسیون ، میگو ، اوژنول ، آلوئه ورا