تعیین میزان برخی فلزات سنگین در عرقیات گیاهی بهارنارنج، کاسنی و گلاب صنعتی و سنتی بدست آمده از سطح عرضه استان بوشهر

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 714

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCFOODI26_373

تاریخ نمایه سازی: 20 آبان 1398

چکیده مقاله:

استفاده از گیاهان دارویی، در ارتقاء سلامت جامعه انسانی، نقش اساسی دارند. نظر به اینکه، به دلیل آگاهی مردم ازعوارض سوء داروهای شیمیایی و سنتزی، مصرف گیاهان دارویی، رو به فزونی یافته است و با توجه به اینکه، گیاهانیکی از مهمترین راه های انتقال فلزات سنگین به زنجیره غذایی انسان و چرخه های زیستی محسوب می شوند، لذا ازاهداف این مطالعه، تعیین میزان فلزات سنگین سرب، کادمیوم و آرسنیک در عرقیات گیاهی بهارنارنج، کاسنی و گلاببا استفاده از روش طیف سنجی جذب اتمی کورهای می باشد. بر اساس نتایج، بیشترین غلظت های فلزات سرب وکادمیوم در نمونه گلاب سنتی (GS) به ترتیب 0/005±42/78 و 0/002±0/29 میلی گرم بر لیتر بود. بعلاوه، غلظتآرسنیک، در همه نمونه ها، کمتر از حد تشخیص روش بود (008/ 0 : LOD). مقایسه نتایج بدست آمده با حدود مجازتعیین شده توسط سازمان بهداشت جهانی نشان داد که به استثنای میزان فلز سرب، در دو نمونه بهارنارنج صنعتی(B1) با غلظت 005/ 0 ± 04/ 13 و گلاب سنتی (GS) با غلظت 005/ 0 ± 42/78 میلی گرم بر لیتر، میزان فلزات سرب وکادمیوم، در سایر نمونه ها کمتر از حدود مجاز تعیین شده آنها بود. بر اساس نتایج، مصرف این عرقیات، عواقب مخاطرهآمیز بهداشتی برای مصرف کنندگان ندارد. با توجه به مصرف وسیع عرقیات گیاهی در ایران و احتمال تجمع زیستیفلزات سنگین در طولانی مدت، پایش مستمر فلزات سنگین در عرقیات گیاهی توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

ایمنی غذایی ، عرقیات گیاهی ، فلزات سنگین ، طیف سنجی جذب اتمی کوره ای

نویسندگان

زینب زمانی فر

گروه علوم و صنایع غذایی، موسسه آموزش عالی خرد، بوشهر

امیر وزیری زاده

گروه زیست شناسی دریا، مرکز مطالعات و پژوهش های خلیج فارس، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر

غلامحسین محبی

مرکز تحقیقات زیست فناوری دریایی خلیج فارس، پژوهشکده علوم زیست پزشکی خلیج فارس، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی بوشهر

اسفندیار شیخ زاده

معاونت غذا و دارو، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی بوشهر