مروری بر تاثیر آمیگدالین در درمان سرطان

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 620

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCFOODI26_618

تاریخ نمایه سازی: 20 آبان 1398

چکیده مقاله:

پس از بیماری قلبی، سرطان دومین علت مرگ در جهان است. شواهد فراوان دال بر تاثیر رژیم غذاییجایگزین و مناسب در کاهش بروز سرطان (تا 30 ٪) وجود دارد. آمیگدالین که از هسته ی هلو، بادامتلخ و زردآلو جدا شده است؛ از گلوکز، بنزآلدهید و اسید هیدروسیانین تشکیل شده است. لاتریالواژه ای است برای توصیف فرم نیمه سنتتیک آمیگدالین و در این بررسی تلاش شده است تا در موردآمیگدالین (ویتامین B17 یا لاتریال) به عنوان یکی از بحث انگیزترین ترکیبات ضد سرطان صحبت کنیم. در مطالعه حاضر، کلید واژه های Amygdalin، ویتامین B17، لاتریال و معادل فارسی آنها در پایگاه داده های PubMed و Google Scholar جست و جو گردید. پس از بررسی، 44 مقاله به دست آمد و در نهایت 25 مطالعه که بین سال های 2012 تا 2016 منتشر شده بودند جهت مطالعه انتخاب گردید. اگر چه اداره غذا و داروی آمریکا (FDA) استفاده از آمیگدالین در درمان سرطان را تایید نکرده است ولی تعداد زیادی از مطالعات نشان داده اند که آمیگدالین نقش کلیدی دردرمان سرطان مثانه، پروستات، سرطان دهانه رحم و روده بزرگ در مطالعات آزمایشگاهی داشته است.داده های منتشر شده در سال های اخیر پیشنهاد می کندکه مصرف خوراکی آمیگدالین می تواندموجب مسمومیت سیانیدی شود که اساسا خطرناک می باشد. آمیگدالین به شکل وابسته به دوزدریافتی، رشد سلول های تومور را از طریق توسعه سیگنال آپوپتوتیک و مهار گسترش متاستاتیک کاهش می دهد. به نظر می رسد تاثیر درمانی آمیگدالین در خصوص سلول های سرطانی از طریق القاءآپوپتوز در تنظیم بیان تنظیم بیان P53 باشد.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

مرضیه پالیزبان

دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه بهداشت و ایمنی مواد غذایی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی قزوین