بررسی اثرات درمانی کورکومین موجود در زردچوبه به عنوان یک عصاره طبیعی

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 938

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCFOODI26_944

تاریخ نمایه سازی: 20 آبان 1398

چکیده مقاله:

؛Turmeric یا زردچوبه ، نام عامیانه گیاه Curcuma longa ، یک ادویه هندی متعلق به خانواده زنجبیل است.کورکومین ترکیب شیمیایی زرد رنگی است که از ریزوم به دست میآید و به خانواده کورکومینوئیدها تعلق دارد.کورکومین در آب و اتر نامحلول و در اتانول و دی متیل سولفوکسید و استون محلول است. خواص بیولوژیکی این مادهناشی از ساختار مولکولی است که کمپلکس های کورکومین می تواند تشکیل دهد و توانایی آن برای نفوذ برمولکول های دیگر. براساس مطالعات انجام شده این مولکول در گستره وسیعی از بیماری ها، مانند سرطان،بیماری های ریوی، بیماری های مرتبط به شبکه عصبی، بیماری های کلیوی، متابولیتی، بیماری های قلبیوسایر بیماری های التهابی موثر می باشد. مدارک و شواهد موجود نشان دهنده این است که کورکومین، به شدتضد التهاب، آنتی اکسیدان، التیام بخش زخم و دارای فعالیت آنتی میکروبی است. ماده کورکومین باعث کاهشبروز مالتیپل اسکلروزیس، آرتریت روماتوئید، پسوریازیس و بیماری التهابی روده در نمونه های انسانی و حیوانی می شود.کورکومین در درمان بیماری التهابی روده کمک می کند و به نظر می رسد که اثرات کورکومین در حفظ املاح دربیماران مبتلا به کولیت اولسراتیو غیرفعال، بدون خطر و موثر باشد. کورکومین می تواند در برابر دیابت خود ایمنینقش محافظت کننده داشته باشد.کورکومین با کاهش سیتوکین های التهابی مانند IL-1beta ، IL-6 ، IL-12 ، TNF-alpha و IFN-gamma و همکاری با سیگنالینگ JAK-STAT و NF-kappaB در سلول های ایمنی بدن، از بروزبیماری های خود ایمنی جلوگیری کند. مظاهری و همکاران ، در سال 2017 اثرات درمانی کورکومین را به عنوان یکتعدیل کننده بیولوژیکی ارزیابی کردند و به این نتیجه رسیدند که کورکومین می تواند التهاب و در نتیجه رها شدنانسولین را کاهش دهد که تاثیر خوبی در تعدیل دیابت و همچنین آلزایمر دارد. ادیبیان و همکارانش در سال 2017نیز طی تحقیقی به این نتیجه رسیدند که مصرف روزانه 1500 میلی گرم کورکومین به مدت 10 هفته منجر به کاهشتری گلیسیرید سرم در گروه دریافت کننده کورکومین در مقایسه با ابتدای مطالعه می شود. کمالی و همکارانش درسال 2013 در بررسی خاصیت ضد سرطانی کورکومین به این نتیجه رسیدند که کورکومین فعالیت ضد سرطانی خودرا از طریق مهار مسیر های التهابی ، توقف سیکل سلولی، القای آپوپتوز و مهار آنژیوژنز و متاستاز در سلول هایسرطانی، القا می کند. بنا به دلایل گفته شده میتوان کورکومین را به عنوان ترکیب آنتی اکسیدانی و ضد سرطانیمفید در مواد غذایی در نظر گرفت.

نویسندگان

طاهره فاضلی اسکوئی

دانشجوی کارشناسی علوم و صنایع غذایی ،گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده تغذیه و علوم غذایی ، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز ،ایران

مریم عزیزی لعل آبادی

دانشجوی دکتری علوم و صنایع غذایی ،گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده تغذیه و علوم غذایی ، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز ،ایران