پیشگیری از رفتارهای جنسی نا ایمن از طریق آموزش مهارتهای زندگی

تقریباً 1/3 جمعیت جهان را نوجوانان و جوانان 24-10 سال تشکیل می دهند که حدود 4/5 آنها در کشورهای در حال توسعه زندگی می کنند و انتظار می رود که این میزان تا سال 2020 به حدود 90 % برسد . ایندر حالی است که نتایج پژوهشهای اخیر نشان می دهد که این نسل عظیم سرنوشت ساز به شدت در معرض خطرهای منتج از رفتارهای جنسی نا ایمن نظیر ابتلا به بیماریهای آمیزشی ، بارداری ناخواسته و .... می باشند.از طرفی مطالعات نشان می دهند که بسیاری از جوانان فاقد آگاهیهای لازم و مهارتهای مناسب جهت مقابله با موقعیتهای پرخطر هستند و در موقعیتهای پر خطر جنسی مشکلاتی چون فقدان عزت نفس قوی ، ناتوانیدر بیان قاطع احساسات و کنترل مسیر روابط بین فردی و به ویژه ضعف در مهارت نه گفتن ، آنها را به شدت آسیب پذیر می سازد . برنامه آموزش مهارتهای زندگی که نخستین بار در سال 1993 به شکل مدون توسط سازمانجهانی بهداشت در جهت پیشگیری اولیه و نیز ارتقاءسطح بهداشت روان مطرح گردید، یکی از راهکارهای علمی و موثری می باشد که از طریق ایجاد فرصتی مناسب برای نوجوانان و جوانان این امکان را فراهم می آورد تا فرد از طریق کسب مهارتهای خود آگاهی ،همدلی با دیگران ، تصمیم گیری ، حل مساله ،تفکر خلاق ، تفکر نقادانه،برقراری ارتباط موثر ،برقراری روابط بین فردی، مقابله با استرس و ابراز وجود و نه گفتن در مواقع پرخطر ؛ به شکل موثری مقابله با موقعیتهای پرخطر و نا ایمن را بیاموزد و به بهترین شکل در چنین شرایطی دانش ،ارزشها ونگرشهای خویش را بالفعل نماید . نکته حائزاهمیت در مورد این آموزشها این است که بر اساس بررسی های صورت گرفته روشهای آموزشی مبتنی بر یادگیری فعال و تجربه مدار نظیر آموزش در گروههای کوچک ،بارش افکار ،ایفای نقش ، بحث و مناظره واثر بخشی عمیق و طویل المدت برنامهآموزش مهارتهای زندگی را بویژه در مدارس و محیط های آموزشی تضمین می نماید

کلیدواژه ها:

پیشگیری ، رفتارهای جنسی نا ایمن ، آموزش ، مهارتهای زندگی