نقش برنامه ها و فعالیت های ترویجی در میزان به کارگیری اقدامات مرتبط با مدیریت پایدار منابع آب از سوی کشاورزان

هدف این تحقیق توصیفی- پیمایشی بررسی نقش برنامه ها و فعالیت های ترویجی در میزان به کارگیری اقدامات مرتبط با مدیریت پایدار منابع آب از سوی کشاورزان بود. جامعه آماری این پژوهش، تمامی سرپرستان خانوارهای کشاورزی در شهرستان کمیجان بودند (5100=N) که با توجه به جدول بارتلت و همکاران (2001)، تعداد 300 نفر از آنان به روش نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بود. روایی محتوایی پرسشنامه با نظر پانلی از کارشناسان تایید شد. برای تعیین پایایی ابزار تحقیق پیش آزمون انجام گرفت که مقدار آلفای کرونباخ محاسبه شده برای مقیاس اصلی پرسشنامه در حد مناسب بود. نتایج بخش توصیفی تحقیق در این زمینه نشان داد که میزان استفاده بیش از نیمی از کشاورزان از برنامه ها و فعالیت های ترویجی در منطقه مورد مطالعه در حد ضعیف می باشد. افزون بر این، نتایج بیانگر آن بود که کشاورزانی که در برنامه ها و فعالیت های ترویجی مشارکت بیشتری داشتند، از اثر مثبت و معنی داری بر میزان به کارگیری اقدامات مرتبط با مدیریت پایدار منابع آب برخوردار بودند.

کلیدواژه ها:

بخش کشاورزی ، برنامه ها و فعالیت های ترویجی ، مدیریت منابع آب