ارزیابی روش های تجربی در برآورد تبخیر از سطوح آزاد آب (مطالعه موردی: شهرستان قوچان)

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 464

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCFWM03_241

تاریخ نمایه سازی: 11 خرداد 1397

چکیده مقاله:

تبخیر عامل مهمی در مدیریت منابع آب است و با محاسبه دقیق آن می توان راهکارهای موثری در جهت کاهش اثرات خشکسالی به منظور حفاظت از منابع آب اجرا نمود. به دلیل نقشی که تبخیر در چرخه هیدرولوژیکی و مدیریت بهینه منابع آب دارد تعیین مقدار یا برآورد آن همیشه یکی از چالش های عمده در بخش مطالعات منابع آب بوده است. اگرچه بهترین و دقیق ترین روش تعیین تبخیر اندازه گیری مستقیم آن می باشد اما به دلایل متعددی اندازه گیری مستقیم آن همیشه و در همه جا امکان پذیر نمی باشد. از این رو استفاده از روش های تجربی مختلف جهت برآورد این متغیر مهم اجتناب ناپذیر می باشد. در این تحقیق با استفاده از آمار 18 ساله ایستگاه هواشناسی شهرستان قوچان برآوردی ماهانه از میزان تبخیر از سطوح آزاد آب با استفاده از 6 روش تجربی (مایر، مارسیانو، شاهتین، هنفر، ایوانف و سازمان عمران اراضی آمریکا) صورت گرفته است و مقادیر تبخیر برآورد شده از معادلات تجربی با مقادیر به دست آمده از تشت تبخیر مقایسه شده است. عملکرد روش های تجربی بر اساس دو آماره RMSE و NRMSE مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بدست آمده نشان داد که به ترتیب روش های مایر (mm/mon 22/02=RMSE و 32/6=NRMSE)، روش ایوانف ( mm/mon48/66=RMSE و 34/35=NRMSE) و روش سازمان عمران اراضی آمریکا (mm/mon 59/06=RMSE و 41/69=NRMSE) نسبت به روش های تجربی دیگر از دقت بالاتری برخوردار بودند روش مارسیانو (RMSE=80/33)، روش هنفر (RMSE=85/47mm/mon) و روش شاهتین (RMSE=78/39mm/mon ) با توجه به خطای زیاد فاقد اعتبار لازم می باشند.

نویسندگان

مهدی دلقندی

استادیار گروه آب وخاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی شاهرود

علی رضایی

دانشجوی کارشناسی مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی شاهرود